பிரசித்தி பெற்றவன்” என்று தன்னுடைய தாழ்ச்சியை முன்னிட்டுக்கொண்டு பெருமாள் திருவடிகளிலே விழுந்தாற்போலே, இவரும், அவன் கடற்கரையிலே தனி இருந்த இழவு தீர, பிராட்டிமாரோடும் ¹நித்திய பரிகரத்தோடுங் கூடச் சிரீவரமங்கல நகரிலே திருவனந்தாழ்வான்மேலே எழுந்தருளியிருக்கின்ற வானமாமலை திருவடிகளிலே, வேர் அற்ற மரம் போலே புகல் அற்று விழுந்து சரணம் புகுகிறார். இவர்தாம் ²என்கொண்டு அவனை வடிம்பிடப் பார்க்கிறது என்னில், அவன் காத்தற்குரிய பொருள்களை விரும்பியுள்ளான், காவலனை விரும்புதல் தமக்கு உண்டாயிருந்தது; ஆன பின்னர், இதற்கு மேற்பட சம்பந்தம் உண்டோ? என்று.

509

        நோற்ற நோன்பிலேன் நுண்ணறிவிலேன் ஆகிலும்
            இனிஉன்னைவிட் டொன்று
        ஆற்றகிற் கின்றிலேன் அரவின் அணை அம்மானே!
            சேற்றுத் தாமரை செந்நெலூடுமலர் சிரீவர மங்கலநகர்
        வீற்றிருந்த எந்தாய்! உனக்குமிகை அல்லேன் அங்கே.

    பொ-ரை :- செய்த கர்மயோகத்தையுடையேனல்லேன், ஞான யோகத்தையுடையேனல்லேன், அப்படியானாலும், இனி உன்னைப் பிரியச் சிறிதுபொழுதும் பொறுக்கமாட்டுகின்றிலேன்; ஆதிசேஷசயனத்தையுடைய அம்மானே! சேற்று நிலங்களிலே தாமரைகள் செந்நெற்பயிர்களுக்கு மத்தியில் மலர்கின்ற ஸ்ரீவரமங்கை என்னும் திவ்விய தேசத்தில் வீற்றிருக்கின்ற எந்தையே! காப்பாற்றுகின்ற உனக்கு அங்கே புறம்பு அல்லேன்.

    வி-கு :- அம்மானே! எந்தாய்! நோன்பிலேன், நுண்ணறிவிலேன், ஆகிலும் உன்னை விட்டு ஒன்றும் ஆற்றகிற்கின்றிலேன், உனக்கு அங்குமிகை அல்லேன் என்க. ஒன்றும் - சிறிதும். கில்: ஆற்றலையுணர்த்தும் இடைச்சொல். கிற்கின்றிலேன் - ஆற்றலையுடையேனல்லேன். வீற்றிருந்த : காலமயக்கம்.

    இத்திருவாய்மொழி ஆசிரியத்துறை.

____________________________________________________

1. ‘நித்திய பரிகரத்தோடும்’ என்றது, இத்திருவாய்மொழியில் வருகின்ற
  “கருளப்புட்கொடி” என்றதனைத் திருவுள்ளம்பற்றி. ‘திருவனந்தாழ்வான்
  மேலே’ என்றது, “அரவின் அணை” என்றதனைத் திருவுள்ளம்பற்றி, “ஆறு
  எனக்கு” என்பது போன்றவைகளைத் திருவுள்ளம்பற்றிப் ‘புகலற்று’ என்று
  தொடங்கி அருளிச்செய்கிறார்.

2. என்கொண்டு - என்ன சம்பந்தங்கொண்டு, வடிம்பிடப் பார்த்தல் - விரைந்து
  நிர்ப்பந்தித்தல்.