¹இருத்திப் பிடித்த வில்லும், தெரித்துப் பிடித்த பகழியுமாய்க் கொண்டு நிற்கும்போது அபிராமராய் அன்றோ இருப்பது; அவ்வழகைக் கண்டு அநுபவிக்கமாட்டாமல், தண்ணீர் குடிக்கக் கல்லின ஏரியிலே தலைகீழதாக விழுந்து முடிவாரைப்போலே, தயரதன்பெற்ற மரகத மணித்தடத்தை எதிரிட்டு முடிந்துபோக நான் காணமாட்டுகிறிலேன்.

    வாளி மழை பொழிந்த சிலையா - ²“அம்பு மழையைப் பெய்தாரன்றோ” என்கிறபடியே, பாட்டம் பாட்டமாகப் பெய்தபடி. திருமாமகள் கேள்வா - விரோதிகளைப் போக்கினது கண்டு உகந்து அணைக்குமவளைச் சொல்லுகிறது. ³“கணவனைத் தழுவிக்கொண்டாள்” என்னுமவள். “தம் ஸதருஹந்தாரம் த்ருஷ்டவா - வெறும் புறத்தில் ஆலத்தி வழிக்கவேண்டும்படியான அழகினையுடையவரை, எதிரிகளை வென்ற வீரக்கோலத்தோடே கண்டாள். ஸத்ருஹந்தாரம்-⁴தம் திருமேனியிலே ஒரு வாட்டம் வாராமே, அவர்களைக் குற்றுயிராக்கிவிடுவதும் செய்யாதே, துண்டித்து அடுக்கினவரை. ⁵முன்பு திருவயோத்யையில் இருந்த நாள், ‘இவர் வேட்டைக்குச் சென்ற விடத்தே இன்னபடியும் இன்னபடியும் பொருதார், இன்ன புலியைக் குத்தினார், இன்ன சிங்கத்தைக் குத்தினார்’ என்றாற்போலே உறவினர்கள் சொல்லக் கேட்கு மத்தனை அன்றோ; இங்குப் பூசலுக்குப் புகுகிற

1. “ராமேண” என்றதற்குப் பொருள் அருளிச்செய்கிறார் ‘இருத்திப் பிடித்த’
  என்று தொடங்கி. “ராமேண ஸரை: நிஹதம் த்ரஷ்டும் ந இச்சாமி”
  என்கையாலே, பலித்த பாவத்தை அருளிச்செய்கிறார் ‘அவ்வழகை’ என்று
  தொடங்கி.

2. “ஸரவர்ஷம் வவர்ஷ ஹ”

  என்பது, ஸ்ரீராமா. யுத். 94 : 18.

3. அப்படி அணைத்ததற்குப் பிரமாணமும், பிரமாணத்திற்குப் பொருளும்
  அருளிச்செய்கிறார் ‘கணவனை’ என்று தொடங்கி.

  “தம் த்ருஷ்ட்வா ஸத்ருஹந்தாரம் மஹர்ஷீணாம் ஸுகாவஹம்
   பபூவ ஹ்ருஷ்டா வைதேஹீ பர்தாரம் பரிஷஸ்வஜே”

  என்பது, ஸ்ரீராமா. ஆரண். 30 : 39.

4. “சத்ரு ஹந்தாரம்” என்பதற்கு, எதிர்மறையில் பாவம் அருளிச்செய்கிறார்
  ‘தம் திருமேனியிலே’ என்று தொடங்கி.

5. “த்ருஷ்ட்வா” என்ற பதத்துக்கு, பாவம் அருளிச்செய்கிறார் ‘முன்பு
  திருவயோத்யையில்’ என்று தொடங்கி.