தொடங்குதல். இவன் இப்படிச் செய்யப் புக்கவாறே அவற்றைக் கேட்டுப் பொறுக்கமாட்டாமல் கூற்றுவனைப் போலே கிளர்ந்தான் ஆயிற்றுக் கம்ஸன். கூற்று இயல் கஞ்சனைக் கொன்று-மஞ்சத்திலே இருந்த கம்ஸனை முகம் கீழ்ப்பட விழ விட்டுக் கொன்று போகட்டானாயிற்று. இயல்பு-தன்மை. ¹‘அந்தக் கண்ணபிரான், கிரீடம் கீழே விழும்படி மயிரைப் பிடித்து இழுத்துப் பூமியிலே தள்ளினார்’ என்றதற்குக் கருத்து என்னையோ?’ எனின், ‘இராஜத் துரோகிகளைக் கொல்லும்போது இராஜ சிந்நங்களை வாங்கிக் கொல்லுவாரைப் போலேகாண்’ என்று அம்மாள் பணிப்பர். ²தான் கொடுத்த தரம் ஆகையாலே மற்று ஒருவர்க்குத் தோற்றத்துக்குக் காரணமாக வேண்டும் அன்றோ? ஆக, தன்னைத்தான் அறிவதற்கு முன்பு, கம்ஸன் வரவிட்டவர்களையும் அவனையும் தப்புகைக்குப் பணி போந்தது; பருவம் நிரம்பித் தன்னைத்தான் அறிந்த பின்பு, பாண்டவர்கள் காரியம் செய்து இத்தனை என்கிறார்.

    ஐவர்க்காய்க் கொடுஞ்சேனை தடிந்து - பாண்டவர்களைச் சீறினவர்கள் அடைய ‘சாரதி, சாரதி’ என்று வாய் பாறிக்கொண்டு வர, அவர்களை அடையத் தேர்காலாலே உழக்கிப் போகாட்டானாயிற்று. ஆற்றல் மிக்கான் - ³பகைவர்கள்யும் வேரோடே வாங்கிப் போகட்டு, தருமபுத்திரன் தலையிலே முடியையும் வைத்து, இவள் குலைந்த சூழலையும் முடிப்பித்த இடத்திலும், ⁴‘நிலைபெறாத மனத்தையுடையவனாய் இருக்கிறேன்’ என்றே அன்றே எழுந்தருளினான்?

____________________________________________________________________

1. ‘கொன்று’ என்பதற்குப் பிரமாணம் முன்னாகப் பொருள் அருளிச்செய்கிறார்,
  ‘அந்தக் கண்ணபிரான்’ என்று தொடங்கி.

        ‘கேஸேஷூ ஆக்ருஷ்ய விகளத் கிரீடம் அவநீதலே
         ஸ கம்ஸம் பாதயாமாஸ தஸ்ய உபரி பபாத ச’

என்பது, ஸ்ரீவிஷ்ணு புரா. 5. 20 : 84.

2. ‘முடியை வாங்கிக் கொல்லுகிறது என்?’ என்ன, அதற்கு விடை அருளிச்செய்கிறார்,
  ‘தான் கொடுத்த’ என்று தொடங்கி. ‘இறைவன் கொடுத்த சிந்நங்கள் இருக்கில்
  அவனாலும் கொல்லப் போகாது’ என்கை. தேற்றத்துக்கு-நம்புவதற்கு.

3. ‘ஆற்றல்’ என்பதற்குப் ‘பொறுமை’ என்று பொருள் கொண்டு பாவம்
  அருளிச்செய்கிறார், ‘பகைவர்களையும்’ என்று தொடங்கி.

4. ‘நாதிஸ்வஸ்த மநா:’ என்பது, பாரதம், உத்யோக.