உன் சரணம் சார்வதே வலித்த தையலை மையல் செய்தானே - ¹‘உன்னைக் கிட்டித் திருவடிகளைச் சாரவேணும் என்று அறுதியிட்டவளாயிருக்கிற இவளை இப்படி அறிவுகெடுப்பதே! அன்றிக்கே, உன்னைக் கிட்டிச் சந்நிதியிலே முடியுமித்தனை என்று உயிரைத் தரித்திருக்கிறவளை இப்படி அறிவு கெடுப்பதே!’ என்னுதல். ²‘என்னை அழைத்துக்கொண்டு போவதற்குறிய முயற்சியை எத்துணைக் காலத்திற்குள் கேட்பேனோ அத்துணைக்காலம் வரை பிழைத்திருப்பேன்’ என்று காணும் இருக்கிறது. ‘உம்மை ஆசைப்பட்டவளுக்கும் மயக்கமேயோ பலித்துவிட்டது?’ என்பாள், ‘மையல் செய்தானே’ என்கிறாள்.

(5)

                679 

        ‘மையல்செய்து என்னை மனங்கவர்ந் தானே!
             என்னம்’மா மாயனே!’ என்னும்;
        ‘செய்யவாய் மணியே!’ என்னும்’தண் புனல்சூழ்
             திருவரங் கத்துள்ளாய்!’ என்னும்;
        ‘வெய்யவாள் தண்டு சங்குசக் கரம்வில்
             ஏந்தும்விண் ணோர்முதல்!’ என்னும்;
        பைகொள்பாம் பணையாய்! இவள் திறத் தருளாய்
             பாவியேன் செயற்பா லதுவே.

    பொ - ரை : ‘மயக்கத்தைச் செய்து என்னுடைய மனத்தைக் கொள்ளை கொண்டவனே!’ என்பாள்; ‘மாமாயனே!’ என்பாள்; ‘சிவந்த திருவதரத்தையுடைய மாணிக்கமே!’ என்பாள்; குளிர்ந்த

__________________________________________________

1. ‘உன் சரணம் சார்வதே’ என்பதற்கு அருளிச்செய்த இருவகைப் பொருள்களில்,
  முதற்பொருளில் கலவியைக் குறித்தது, இரண்டாவது பொருளில்
  முடிதலைக் குறித்தது.

2.    ‘தாவத்த்யஹம் தூத ஜிஜீவிஷேயம்
    யாவத் ப்ரவ்ருத்திம் ஸ்ருணுயாம் ப்ரியஸ்ய’

என்பது, ஸ்ரீராமா. சுந். 36:30.

    ‘திங்கள் ஒன்றின்என் செய்தவம் தீர்ந்ததால்
    இங்கு வந்தில னேஎனின் யாணர்நீர்க்
    கங்கை யாற்றங் கரைஅடி யேற்குந்தன்
    செங்கை யாற்கடன் செய்கென்று செப்புவாய்.’

என்பது கம்பராமாயணம்.