அச்சமுறுத்தி வளர்ந்தவன் கையில் அம்புகள். ஜக்மு: ஸரண்யம் ஸரணம் ஸ்மராமம் - தங்களுடைய ஆபத்தை அறிந்து போக்கக் கூடியவனையும் பார்த்துப் பற்றினார்கள். ¹‘அரக்கர்களால் துன்புறுத்தப்பட்ட வானரங்களுடைய பெரிய கூட்டமானது, பாதுகாக்கின்றவனும் சக்கரவர்த்தி திருமகனுமான பெருமாளைச் சரணமாக அடைந்தது,’ என்கிறபடியே, முதலிகள் அடங்கலும் அரக்கர்கள் வாயிலே கிடந்து பெருமாளைச் சரணம் புக்காற்போலே, இவரும் மனம் ஆளும் ஓர் ஐவர் வன்குறும்பரான இந்திரியங்களுக்குப் பயப்பட்டுக் கூப்பிடுகிறார். ²‘பிரியமான ஜனங்களைப் பாராதவளும், அரக்கியர்களின் கூட்டத்தைப் பார்ப்பவளும், தன் கூட்டத்தால் விடப்பட்டதும் நாய்க்கூட்டத்தால் சூழப்பட்டதுமான பெண் மான் போன்றிருப்பவளும்’ என்கிறபடியே, ஸ்ரீஜனகராஜன் திருமகள் பட்டது படுகிறார்.

______________________________________________________________________

  தொடங்கி. ‘’ஸாகா ம்ருகா:’ என்றால், இப்பொருள் படுமோ?’ என்ன, ‘பணையோடு’
  என்று தொடங்கி அதற்கு விடை அருளிச்செய்கிறார். ‘ராவண’ என்ற சொல்லுக்குப்
  பொருள், ‘திசைப்பாலகர்களையும்’ என்று தொடங்கும் வாக்கியம். ‘ஸமர்த்த:
  காருணிகோ ஹி ஸரண்ய: - சமர்த்தனாயும் கருணையுடையவனாயுமிருப்பவன்
  அன்றோ சரண்யன்?’ என்றதனைத் திருவுள்ளம் பற்றி ‘ஸரண்யம்’ என்றதற்கு
  பாவம் அருளிச்செய்கிறார், ‘தங்களுடைய’ என்று தொடங்கி.

1. இரண்டாவது திருஷ்டாந்தம், ‘அரக்கர்களால்’ என்று தொடங்குவது.

        ‘ராக்ஷஸை: வத்யமாநாநாம் வாநராணாம் மஹாசமூ:
        ஸரண்யம் ஸரணம் யாதா ராமம் தஸரதா த்மஜம்’

என்பது, ஸ்ரீராமா. யுத். 94 : 17.

2. மூன்றாவது திருஷ்டாந்தத்தை அருளிச்செய்கிறார், ‘பிரியமான’ என்று தொடங்கி.

        ‘ப்ரியம்ஜநம் அபஸ்யந்தீம் பஸ்யந்தீம் யராக்ஷஸீகணம்
        ஸ்வகணேந ம்குகீம் ஹீநாம் ஸ்வகணை; ஆவ்ருதாமிவ’

என்பது, ஸ்ரீராமா. சுந். 15 : 24.

        ‘மயிலி யற்குயின் மழலையாள் மானினம் பேடை
        அயிலெ யிற்றுவெம் புலிக்குழாத் தகப்பட்ட தன்னாள்’

என்பது, கம்பரா. சுந். காட்சிப். 4.