56 

        பரிவதுஇல் ஈசனைப் பாடி
        விரிவது மேவல் உறுவீர்!
        பிரிவகை இன்றிநன் னீர்தூய்ப்
        புரிவது வும்புகை பூவே.

    பொ-ரை : துக்கம் என்பது சிறிதும் இல்லாத இறைவனை வாயினாற்பாடி, ஆத்தும சொரூபத்தின் மலர்த்தியைப் பெறுதலில் உறுதியை உடையவர்களே, பிரிதற்கு வகை இல்லாமல், நீங்கள் செய்ய வேண்டுவதும் நல்ல நீரைத் தூவிப் புகையைப் புகைத்துப் பூவை அவன் திருவடிகளிலே இடுதலேயாம்.

    வி-கு : விரிவது-தொழிற்பெயர். நன்னீர் என்பதிலுள்ள ‘நல்’ என்ற அடை, வாசனைப்பொருள்கள் கலப்பு அற்ற நீர் என்பதனைக் குறிக்க வந்தது.

    இப்பதிகம் முச்சீரடி நான்காய் வருதலின், வஞ்சி விருத்தம் எனப்படும்.

    ஈடு : முதற்பாட்டு. ¹‘எம்பெருமான் பரிபூர்ணன் ஆகையாலே எளிதில் ஆராதிக்கத் தக்கவன்,’ என்கிறார்.

    பரிவது இல் - துக்கம் இல்லாத. ‘நாம் இடுகிறவை அவன் ஏற்றுக்கொள்ளுவானோ, கொள்ளானோ!’ என்று இடுகிற இவன் நெஞ்சிலே துக்கம் உண்டாம் அன்று; அது இடப்படுகின்றவனுக்குத் துக்கமாம் ஆதலின், ‘பரிவது இல்’ என்கிறார். இனி, இதற்குப் ‘பக்ஷபாதம் இல்லாத’ என்று பொருள் கூறலுமாம்; அதாவது, ஒருவன் அதிகமான பொருள்களைக் கொடுத்தால், அவன் பக்கல் அன்புடையனாய் இருப்பானாகில், அரிதல் அடையத்தக்கவன் என்று அடையப்படுகின்றவனுக்குக் குற்றமாம் அன்றோ? அது இல்லை என்பார், ‘பரிவது இல்’ என்கிறார் என்றபடி. இக்குற்றங்கள் இல்லாதபடி இருக்கையாலே ²ஹேயப்பிரத்தியநீகன் என்பதனைத்தெரிவித்தபடி. ³ஹேயம்பிரத்தியநீகதை புக்க இடத்தே உபலக்ஷணத்தால்

1. ‘ஈசனை’ என்றதனால் ‘பரிபூர்ணன்’ என்பதும், ‘புரிவதும் புகை பூவே’
  என்றதனால் ‘எளிதில் ஆராதிக்கத் தக்கவன்’ என்பதும் போதரும்.

2. ஹேயப்பிரத்தியநீகன்-குற்றங்கட்கு எதிர்த்தட்டானவன்.

3. குற்றங்கட்கு எதிர்த்தட்டானவன் எனின், குணங்களையுடையவன் என்பதும்
  தானே போதருமாதலின், ஹேயப்பிரத்தியநீகதை புக்க இடத்தே
  உபலக்ஷணத்தால் நற்குணங்களும் புகுமன்றோ?’ என்று அருளிச் செய்கிறார்.