அடுப்பது என்? என்று, ¹“இப்படிப் பலவகையாக எண்ணி” என்கிறபடியே எண்ணி, ‘நம் தலையும் அவள் காலும் கிடந்ததாகில் காலைக் கட்டிப் பொருத்திக்கொள்ளுகிறோம்’ என்று அறுதியிட்டான். ²தலையான உபாயம் இதனைக் காட்டிலும் இல்லையே. ³இதுதான் அடியிலே கண்டது ஒன்றே யன்றோ.

    ஆக, இப்படி அறுதி யிட்டு, தன் நிறத்தோடு ஒக்க விகல்பிக்கலாவது ஒரு சோலை உள்ளிட்டு, அவளுக்கும் தோழிமார்க்கும் தெரியாதபடி கிட்டச்சென்று, அவர்களைக் காணப்பெறாதே விடாய்த்தவன் கண்கள் ஆரளவும் நின்று ⁴விளைநீர் அடைத்துக்கொண்டு கிருதார்த்தனாய் நின்றான். ஆலோகத்தின்பின் ஆலாபம் முதலியவைகளிலே சிரத்தை இருக்குமன்றோ, அதுவும் பெற்றிலன். அவ்வளவிலும் தன்னுடைய பிராணனுக்குத் தாரகமாக இருக்கின்ற இவர்களுடைய பூவை, கிளி தொடக்கமானவற்றினுடைய இனிய பேச்சுக்களைக் கேட்கப் பெறாமையாலும் மிகவும் தளர்ந்து, ⁵‘தானும் அவளுமாகச் சேர்ந்திருக்கும்போது அவளிடத்திற் காட்டிலும் தன் பக்கல் அன்பு இரட்டித்தன்றோ தோழிமார்களுக்கு இருப்பது; பிரிவிலும் அப்படியே’ என்று இருந்தான். அவர்கள் ⁶அங்ஙனம் அன்றிக்கே அவளைக் காட்டிலும் கோபம் மிக்கு இருந்தார்கள்.

1. “ஏவம் பஹு விதாம் சிந்தாம் சிந்தயித்வா மஹாகபி:
   ஸம்ஸ்ரவே மதுரம் வாக்யம் வைதேஹ்யா வ்யர்ஜஹார ஹ”

  என்பது, ஸ்ரீராமா. சுந். 31 : 1.

2. இதனால் கோபம் தீருமோ? என்ன, அதற்கு விடை அருளிச் செய்கிறார்
  ‘தலையான’ என்று தொடங்கி. என்றது, சிலேடை.

3. இதனை அறிந்தபடி எங்ஙனே? என்ன, ‘இதுதான்’ என்று தொடங்கி
  அதற்கு விடை அருளிச்செய்கிறார். “தமேவ சரணம் கத:” என்ற
  காகத்தைக் கிருபையாலே ரக்ஷிக்கையாலே அடியிலே கண்டது ஒன்று
  என்றபடி.

4. ‘விளைநீர் அடைத்து’ என்றது, வயல் விளையும் அளவுக்கு ஒருகாலே
  நீர்கட்டுதல். ஆலோகம் - பார்த்தல். ஆலாபம் - வார்த்தை பேசுதல்.

5. சமாதானம் செய்கைக்குத் தோழிமார் இலரோ? என்ன, அதற்கு விடை
  அருளிச்செய்கிறார் ‘தானும் அவளுமாக’ என்று தொடங்கி.

6. ‘அங்ஙனம் அன்றிக்கே’ என்றது, தான் நினைத்தபடி யன்றிக்கே என்றபடி.