யாய், வலியனவாந், கால்வாங்க ஒண்ணாதபடியான ஐம்புலன்களாகிற குழிகளிலே தள்ளுகின்றனவான இந்திரியங்களை. ¹‘செய்யக்கூடியன அல்லாதனவாய், சொல்லுகிற பலத்தின் அளவல்லாத அபாயங்களையுடையனவாய், குலத்தை முதலற முடிக்கக் கூடியனவான செயல்களிலே, உன் போல்வராயுள்ள அறிஞர்கள் செல்லார்கள் காண்!’ என்றான் அன்றோ மால்யவான், இராவணனுக்கு?

     வலமுதல் கெடுக்கும் வரமே தந்தருள் கண்டாய்-இவற்றினுடைய வலிமையை முதலிலே வாராதபடி முடிக்கக்கூடியதான உன்னுடைய திருவருளைச் செய்தருள வேணும். ‘நம்மாலே தனியே இங்ஙனே செய்யலாயிருக்குமோ?’ என்ன, நிலம் முதல் எவ்வுலகுக்கும் நிற்பன செல்வன எனப் பொருள் பல முதல் படைத்தாய்- ²‘நீ, உலகத்தைப் படைத்தல் முதலாயினவற்றைச் செய்கிற போது உனக்கு ஆர் துணைப்படச் செய்தாய்?’ என்கிறார். அன்றிக்கே, ³‘படைத்தலுக்குப் பயன் மோக்ஷம் அன்றோ? அது பெற வேண்டாவோ?’ என்னலுமாம். பூமி முதலாக மற்றும் இப்படி உண்டான எல்லா உலகங்களிலும் தாவர ஜங்கமங்களாகிற பல பொருள்களையும் முன்பே உண்டாக்கினாய். என் கண்ணா என் பரஞ்சுடரே-அப்படிப் பொதுவான காத்தல் ஒழிய, கிருஷ்ணனாய் வந்து அவதரித்து எனக்கு பவ்யனாய், வடிவழகினை எனக்கு உபகரித்தவனே! ⁴ஒரு நாடாக அனுபவிக்கும் வடிவழகினை என்னை ஒருவனையும் அனுபவித்தவனே! ⁵அழிந்த உலகத்தை உண்டாக்கின உனக்கு, உள்ளதற்கு ஒரு குணத்தைக் கொடுத்தல் அரிதோ?

(9)

____________________________________________________________________

1. விஷயங்களிலே ஈடுபாடு குலத்தை அடியோடு அழித்துவிடும் என்பதற்குப்
  பிரமாணம் காட்டுகிறார், ‘செய்யக்கூடியன அல்லாதனவாய்’ என்று தொடங்கி.

        ‘நஹி தர்மவிருத்தேஷூ பஹ்வபாயேஷூ கர்மஸூ
        மூலகா திஷூ ஸஜ்ஜந்தே புத்திமந்தோ பவத்விதா:’

என்பது, ஸ்ரீராமா. யுத்.

2. உலக சிருஷ்டியைச் சொல்லுவதற்கு பாவம் அருளிச்செய்கிறார், ‘நீ, உலகத்தை’
  என்று தொடங்கி.

3. மேலதற்கே வேறும் ஒரு பாவம் அருளிச்செய்கிறார், ‘படைத்தலுக்கு’ என்று
  தொடங்கி.

4. ‘என் பரஞ்சுடரே’ என்றதற்கு பாவம் அருளிச்செய்கிறார், ‘ஒரு நாடாக’
  என்று தொடங்கி.

5. ‘நிலமுதல் . . . . . . படைத்தாய்’ என்பதற்கு, அருளிச்செய்த இருவகைக்
  கருத்துகளுள், முதல் கருத்தினை விவரணம் செய்கிறார், ‘அழிந்த உலகத்தை’
  என்று தொடங்கி.