| 2392. | நஞ்சு அணி கண்டன், எந்தை, மடவாள் தனோடும் 
      விடை ஏறும் நங்கள் பரமன்,
 துஞ்சு இருள் வன்னி, கொன்றை, முடிமேல் அணிந்து என்
 உளமே புகுந்த அதனால்
 வெஞ்சின அவுணரோடும், உரும் இடியும், மின்னும், மிகை
 ஆன பூதம் அவையும்,
 அஞ்சிடும்; நல்ல நல்ல; அவை நல்ல நல்ல, அடியார்
 அவர்க்கு மிகவே.
 | 5 |