மூலம்
358 புள்ளானும் நான்முகனும் புக்கும் போந்தும் காணார்,              பொறி அழல் ஆய் நின்றான் தன்னை; உள்ளானை; ஒன்று அல்லா உருவினானை; உலகுக்கு              ஒரு விளக்கு ஆய் நின்றான் தன்னை; கள் ஏந்து கொன்றை தூய், காலை மூன்றும் ஓவாமே,                          நின்று தவங்கள் செய்த வெள்ளானை வேண்டும் வரம் கொடுப்பார்                  வெண்காடு மேவிய விகிர்தனாரே.	உரை