மூலம்
481 ஏயவன் காண்; எல்லார்க்கும் இயல்பு ஆனான் காண்; இன்பன்             காண்; துன்பங்கள் இல்லாதான் காண்; தாய் அவன் காண், உலகுக்கு ஓர்; தன் ஒப்பு இல்லாத் தத்துவன்            காண்; உத்தமன் காண்; தானே எங்கும் ஆயவன் காண்; அண்டத்துக்கு அப்பாலான் காண்; அகம்            குழைந்து, மெய் அரும்பி, அழுவார் தங்கள் வாயவன் காண் வானவர்கள் வணங்கி ஏத்தும் வலி வலத்தான்             காண்; அவன் என் மனத்து உளானே.	உரை