மூலம்
618 திருதிமையால் ஐவரையும் காவல் ஏவி, திகையாதே,                   “சிவாய நம” என்னும் சிந்தைச் சுருதிதனைத் துயக்கு அறுத்து, துன்ப வெள்ளக்-கடல்                நீந்திக் கரை ஏறும் கருத்தே மிக்கு, “பருதி தனைப் பல் பறித்த பாவநாசா! பரஞ்சுடரே!”                      என்று என்று பரவி, நாளும் கருதி மிகத் தொழும் அடியார் நெஞ்சினுள்ளே            கன்றாப்பூர் நடுதறியைக் காணல் ஆமே!.	உரை