மூலம்
586 கறுத்தது ஒரு கண்டத்தர்; காலன் வீழக் காலினால்                   காய்ந்து உகந்த காபாலி(ய்)யார்; முறித்தது ஒரு தோல் உடுத்து, முண்டம் சாத்தி,        முனி கணங்கள் புடை சூழ, முற்றம் தோறும் தெறித்தது ஒரு வீணையராய்ச் செல்வார்; தம்    வாய்ச் சிறு முறுவல் வந்து எனது சிந்தை வௌவ, மறித்து ஒரு கால் நோக்காதே, மாயம் பேசி,            வலம்புரமே புக்கு, அங்கே மன்னினாரே.	உரை