மூலம்
608 வானவனை, வானவர்க்கு மேல் ஆனானை, வணங்கும்                  அடியார் மனத்துள் மருவிப் புக்க தேன் அவனை, தேவர் தொழு கழலான் தன்னை,          செய் குணங்கள் பல ஆகி நின்ற வென்றிக் கோன் அவனை, கொல்லை விடை ஏற்றினானை,         குழல் முழவம் இயம்பக் கூத்து ஆட வல்ல கானவனை, கற்குடியில் விழுமியானை, கற்பகத்தை,                    கண் ஆரக் கண்டேன், நானே.	உரை