மூலம்
482 உய்த்தவன் காண்; உடல் தனக்கு ஓர் உயிர் ஆனான் காண்;             ஓங்காரத்து ஒருவன் காண்; உலகுக்கு எல்லாம் வித்து அவன் காண்; விண் பொழியும் மழை ஆனான் காண்;    விளைவு அவன் காண்; விரும்பாதார் நெஞ்சத்து என்றும் பொய்த்தவன் காண்; பொழில் ஏழும் தாங்கினான் காண்;                புனலோடு, வளர்மதியும், பாம்பும், சென்னி வைத்தவன் காண் வானவர்கள் வணங்கி ஏத்தும் வலி          வலத்தான் காண்; அவன் என் மனத்து உளானே.	உரை