மூலம்
556 சில் உரு ஆய்ச் சென்று திரண்டாய், போற்றி!                தேவர் அறியாத தேவே, போற்றி! புல் உயிர்க்கும் பூட்சி புணர்த்தாய், போற்றி!         போகாது என் சிந்தை புகுந்தாய், போற்றி! பல் உயிர் ஆய்ப் பார்தோறும் நின்றாய், போற்றி!                பற்றி உலகை விடாதாய், போற்றி! கல் உயிர் ஆய் நின்ற கனலே, போற்றி! கயிலை                   மலையானே, போற்றி போற்றி!.	உரை