| தொடக்கம் |
|
|
|
|
| ஐந்தாம் தந்திரம் 17. சத்திநி பாதம் - மந்தரம் |
| 1 | இருட்டு அறை மூலை இருந்த கிழவி
குருட்டுக் கிழவனைக் கூடல் குறித்துக்
குருட்டினை நீங்கிக் குணம் பல காட்டி
மருட்டி அவனை மணம் புரிந்தாளே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 2 | தீம் புலன் ஆன திசை அது சிந்திக்கில்
ஆம் புலன் ஆய அறிவார்க்கு அமுதாய் நிற்கும்
தேம் புலன் ஆன தெளிவு அறிவார்கட்கு
ஓம் புலன் ஆடிய கொல்லையும் ஆமே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 3 | இருள் நீக்கி எண் இல் பிறவி கடத்தி
அருள் நீங்கா வண்ணமே ஆதி அருளும்
மருள் நீங்கா வானவர் கோன் ஒடும் கூடிப்
பொருள் நீங்கா இன்பம் புலம் பயில் தானே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 4 | இருள் சூழ் அறையில் இருந்தது நாடில்
பொருள் சூழ் விளக்கு அது புக்கு எரிந்தால் போன்று
மருள் சூழ் மயக்கத்து மா மலர் நந்தி
அருள் சூழ் இறைவனும் அம்மையும் ஆமே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 5 | மருட்டிப் புணர்ந்து மயக்கமும் நீக்கி
வெருட்டி வினை அறுத்து இன்பம் விளைத்துக்
குருட்டினை நீக்கிக் குணம் பல காட்டி
அருள் திகழ் ஞானம் அது புரிந்தானே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 6 | கன்னித் துறை படிந்து ஆடிய ஆடவர்
கன்னித் துறை படிந்து ஆடும் கருத்து இலர்
கன்னித் துறை படிந்து ஆடும் கருத்து உண்டேல்
பின்னைப் பிறவி பிறிது இல்லை தானே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 7 | செய்யன் கரியன் வெளியன் நல் பச்சையன்
எய்த உணர்ந்தவர் எய்வர் இறைவனை
மை வென்று அகன்ற படுகரி போர்த்த வெம்
கையன் இவன் என்று காதல் செய்வீரே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 8 | எய்திய காலங்கள் எத்தனை ஆயினும்
தையலும் தானும் தனி நாயகம் என்பர்
வைகலும் தன்னை வணங்கும் அவர் கட்குக்
கையில் கருமம் செய் காட்டு அது ஆமே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 9 | கண்டு கொண்டோம் இரண்டும் தொடர்ந்து ஆங்கு ஒளி
பண்டு பண்டு ஓயும் பரமன் பரம்சுடர்
வண்டு கொண்டு ஆடும் மலர் வார் சடை அண்ணல்
நின்று கண்டார்க்கு இருள் நீக்கி நின்றானே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 10 | அண்ணிக்கும் பெண் பிள்ளை அப்பனார் தோட்டத்தில்
எண்ணிக்கும் ஏழ் ஏழ் பிறவி உணர்விக்கும்
உள் நிற்பது எல்லாம் ஒழிய முதல்வனைக்
கண் உற்று நின்ற கனி அது ஆகுமே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 11 | பிறப்பை அறுக்கும் பெரும்தவம் நல்கும்
மறப்பை அறுக்கும் வழிபட வைக்கும்
குறப் பெண் குவி முலை கோமள வல்லி
சிறப்பொடு பூசனை செய்ய நின்றார்க்கே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 12 | தாங்குமின் எட்டுத் திசைக்கும் தலைமகன்
பூங் கமழ் கோதைப் புரிகுழலாள் ஒடும்
ஆங்கு அது சேரும் அறிவு உடையார் கட்குத்
தூங்கு ஒளி நீலம் தொடர்தலும் ஆமே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 13 | நணுகினும் ஞானக் கொழுந்து ஒன்று நல்கும்
பணிகிலும் பல்மலர் தூவிப் பணிவன்
அணுகியது ஒன்று அறியாத ஒருவன்
அணுகும் உலகு எங்கும் ஆவியும் ஆமே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 14 | இருவினை நேர் ஒப்பு இல் இன் அருள் சத்தி
குருஎன வந்து குணம் பல நீக்கித்
தரும் எனும் ஞானத்தால் தன் செயல் அற்றால்
திரி மலம் தீர்ந்து சிவன் அவன் ஆமே. |
|
உரை
|
| |
|
|
|
|
| 15 | மாலை விளக்கும் மதியமும் ஞாயிறும்
சாலை விளக்கும் தனிச்சுடர் அண்ணல் உள்
ஞானம் விளக்கிய நாதன் என் உள் புகுந்து
ஊனை விளக்கி உடன் இருந்தானே. |
|
உரை
|
| |
|
|