தொடக்கம்

ஏழாம் தந்திரம்

10. அருளொளி

1	அருளில் தலை நின்று அறிந்து அழுந்தா தார் அருளில் தலை நில்லார் ஐம் பாசம் நீங்கார் அருளில் பெருமை அறியார் செறியார் அருளில் பிறந்திட்டு அறிந்து அறிவாரே.

உரை

2	வாரா வழி தந்த மா நந்தி பேர் நந்தி ஆரா அமுது அளித்தான் நந்தி பேர் நந்தி பேர் ஆயிரம் உடைப் பெம்மான் பேர் ஒன்றினில் ஆரா அருள் கடல் ஆடுக என்றானே.

உரை

3	ஆடியும் பாடியும் அழுதும் அரற்றியும் தேடியும் கண்டேன் சிவன் பெரும் தன்மையைக் கூடிய வாறே குறியா குறி தந்து என் ஊடு நின்றான் அவன் தன் அருள் உற்றே.

உரை

4	உற்ற பிறப்பும் உறுமலம் ஆனதும் பற்றிய மாயாப் படலம் எனப் பண்ணி அத்தனை நீ என்று அடி வைத்தான் பேர் நந்தி கற்றன விட்டேன் கழல் பணிந்தேனே.

உரை

5	விளக்கினை ஏற்றி வெளியை அறிமின் விளக்கின் முன்னே வேதனை மாறும் விளக்கை விளக்கும் விளக்கு உடையார்கள் விளக்கில் விளங்கும் விளக்கு அவர் தாமே.

உரை

6	ஒளியும் இருளும் ஒருகாலும் தீரா ஒளி உளோர்க்கு அன்றோ ஒழியாது ஒளியும் ஒளி இருள் கண்ட கண் போல வேறாய் உள் ஒளி இருள் நீங்க உயிர் சிவம் ஆமே.

உரை

7	புறமே திரிந்தேனைப் பொன் கழல் சூட்டி நிறமே புகுந்து என்னை நின்மலன் ஆக்கி அறமே புகுந்து எனக்கு ஆரமுது ஈந்த திறம் ஏது என்று எண்ணித் திகைத்து இருந்தேனே.

உரை

8	அருள் அது என்ற அகல் இடம் ஒன்றும் பொருள் அது என்ற புகல் இடம் ஒன்றும் மருள் அது நீங்க மனம் புகுந்தானைத் தெருள் உறும் பின்னைச் சிவகதி ஆமே.

உரை

9	கூறுமின் நீர் முன் பிறந்து இங்கு இறந்தமை வேறு ஒரு தெய்வத்தின் மெய்ப் பொருள் நீக்கிடும் பார் அணியும் உடல் வீழ விட்டு ஆர் உயிர் தேர் அணிவோம் இது செப்ப வல்லீரே.

உரை