தொடக்கம்
 
எட்டாம் தந்திரம்

11. பர லட்சணம்

1அதீதத்து உள் ஆகி அகன்றவன் நந்தி
அதீதத்து உள் ஆகி அறிவிலோன் ஆன்மா
மதி பெற்று இருள் விட்ட மன் உயிர் ஒன்று ஆகும்
பதியில் பதியும் பரவுயிர் தானே.
 உரை
   
2ஆதியும் அந்தமும் இல்லா அரும் பதி
சோதிப் பரம் சுடர் தோன்றத் தோன்றாமையின்
நீதி அதாய் நிற்கும் நீடிய அப் பர
போதம் உணர்ந்தவர் புண்ணியத் தோரே.
 உரை
   
3துரியம் கடந்து துரியா தீதத்தே
அரிய வியோகம் கொண்டு அம்பலத்து ஆடும்
பெரிய பிரானைப் பிரணவக் கூபத்தே
துரிய வல்லார்க்குத் துரிசில்லை தானே.
 உரை
   
4செம்மை முன் நிற்பச் சுவேதம் திரிவபோல்
அம்மெய்ப் பரத்தோடு அணுவன் உள் ஆயிடப்
பொய்ம்மைச் சகம் உண்ட போத வெறும் பாழில்
செம்மைச் சிவமேரு சேர் கொடி ஆகுமே.
 உரை
   
5வைச்ச கலாதி வரு தத்துவம் கெட
வெச்ச இரு மாயை வேறு ஆக வேர் அறுத்து
உச்ச பரசிவம் ஆம் உண்மை ஒன்றவே
அச்சம் அறுத்து என்னை ஆண்டனன் நந்தியே.
 உரை
   
6என்னை அறிய இசைவித்த என் நந்தி
என்னை அறிந்து அறியாத இடத்து உய்த்துப்
பின்னை ஒளியில் சொரூபம் புறப்பட்டுத்
தன்னை அளித்தான் தற்பரம் ஆகவே.
 உரை
   
7பரந்தும் சுருங்கியும் பார் புனல் வாயு
நிரந்த வளியொடு ஞாயிறு திங்கள்
அரந்த அரன் நெறி ஆயது ஆகித்
தரந்த விசும்பு ஒன்று தாங்கி நின்றானே.
 உரை
   
8சத்தின் நிலையினில் தான் ஆன சத்தியும்
தற்பரையாய் நிற்கும் தான் ஆம் பரற்கு உடல்
உய்த்தகும் இச்சையில் ஞான ஆதி பேதம் ஆய்
நித்த நடத்து நடிக்குமா நேயத்தே.
 உரை
   
9மேலொடு கீழ்ப்பக்கம் மெய் வாய் கண் நராசிகள்
பாலிய விந்து பரையுள் பரையாகக்
கோலிய நான்கு அவை ஞானம் கொணர் விந்து
சீலம் இலா அணுச் செய்தி அது ஆமே.
 உரை
   
10வேறு ஆம் அதன் தன்மை போலும் இக் காயத்தில்
ஆறு ஆம் உபாதி அனைத்து ஆகும் தத்துவம்
பேறு ஆம் பர ஒளி தூண்டும் பிரகாசம் ஆய்
ஊறா உயிர்த்து உண்டு உறங்கிடும் மாயையே.
 உரை
   
11தற்பரம் மன்னும் தனி முதல் பேர் ஒளி
சிற்பரம் தானே செகம் உண்ணும் போதமும்
தொல் பதம் தீர் பாழில் சுந்தரச் சோதிபுக்கு
அப்புறம் அற்றது இங்கு ஒப்பு இல்லை தானே.
 உரை
   
12பண்டை மறைகள் பரவான் உடல் என்னும்
துண்ட மதியோன் துரியா தீதம் தன்னைக்
கண்டு பரனும் அக் காரணோ பதிக்கே
மிண்டின் அவன் சுத்தன் ஆகான் வினவிலே.
 உரை
   
13வெளி கால் கனல் அப்பு மேவும் மண் நின்ற
தளி ஆகிய தற்பரம் காண் அவன் தான்
வெளி கால் கனல் அப்பு மேவும் மண் நின்ற
வெளி ஆய சத்தி அவன் வடிவாமே.
 உரை
   
14மேருவி னோடே விரிகதிர் மண்டலம்
ஆர நினையும் அரும் தவ யோகிக்குச்
சீர் ஆர் தவம் செய்யில் சிவன் அருள் தான் ஆகும்
பேரவும் வேண்டாம் பிறிது இல்லை தானே.
 உரை