தொடக்கம் |
|
|
எட்டாம் தந்திரம் 13. மும்முத்தி |
1 | சீவன் தன் முத்தி அதீதம் பரமுத்தி ஓ உபசாந்தம் சிவ முத்தி ஆனந்த மூவயின் முச் சொரூப முத்தி முப்பாலது ஆய் ஓ உறு தாரத்தில் உள்ளு நாதாந்தமே. |
|
உரை
|
|
|
|
|
2 | ஆவது அறியார் உயிர் பிறப்பால் உறும் ஆவது அறியும் உயிர் அருள் பால் உறும் ஆவது ஒன்று இல்லை அகம் புறத்து என்று அகன்று ஓவு சிவனுடன் ஒன்று தன் முத்தியே. |
|
உரை
|
|
|
|
|
3 | சிவம் ஆகி மும்மல முக்குணம் செற்றுத் தவம் ஆன மும் முத்தி தத்துவத்து அயிக்கியத்து உவம் ஆகிய நெறி சோகம் என்போர்க்குச் சிவம் ஆம் அமலன் சிறந்தனன் தானே. |
|
உரை
|
|
|
|
|
4 | சித்தியும் முத்தியும் திண் சிவம் ஆகிய சுத்தியும் முத்தீ தொலைக்கும் சுக ஆனந்த சத்தியும் மேலைச் சமாதியும் ஆயிடும் பெத்தம் அறுத்த பெரும் பெருமானே. |
|
உரை
|
|
|
|