|
| | திறத்திலே; முன்னம்...மொழிவாம் - முன்னே பொருந்தியதொரு வரலாற்றினை நிகழ்ந்தபடி சொல்லப் புகுகின்றோம். |
| | (வி-ரை.) இன்ன....இருந்தனர் - இதுவரை பிள்ளையார்பாலினமைந்து கூறிவந்த வரலாற்றினை முடித்துக் காட்டியபடி. |
| | இப்பால் இனி, இங்குநின்றும் சரிதங் கேட்போது நினைவினைத் திருமயிலை வரலாறு தொடங்கும் வகையால் அங்குச் செலுத்தி உடன்கொண்டு போவார் ஆசிரியர் இப்பால் என்று பிரித்துக் கூறி எடுத்துக்கொண்டார்; அதுவுந் தொண்டைநாட்டினைப் பற்றியதாதலானும், படிப்போரது நினைவு இங்குஅகலாது செல்வதாலும் "இப்பால்" என அணிமைச் சுட்டினாற் கூறினார். "இந்நிலை யிவனிங் கெய்தி யிருந்த னிப்பானீடும்" (1754); "இவ்வகை யிவர்க ளங்க ணிருந்தன ராக விப்பால்" (2497) என்பன முதலியவை காண்க. |
| | பன்னு தொல்புகழ் - அம்மை மயிலுருவுடன் பூசித்த பழஞ் சரிதப் புகழும், அன்ன பிறவும் ஆகும். |
| | பெரு வணிகர்தம் தோன்றலார் - வணிகர்மரபிற் பெரும்பிரிவு மூன்றனுள் பெருவணிகர் என்னும் மரபில் வந்தவர்; "குடிமுதல் வணிகர்" (405); "பெருவணிகர் குடிதுவன்றி" (1717) என்றவையும் ஆண்டுரைத்தவையும் பார்க்க. (மி -498; மிமிமி-பக். 282). பெரிய வாணிகத்துறை நின்றவர் எனப் பொதுவகையா லுரைப்பாரு முண்டு. தோன்றலார் - அம் மரபில் வந்தவர்; தோன்றியவர். |
| | வணிகர்தந் தோன்றலார் திறத்து முன்னம் எய்தியது - வணிகரது அன்பின் திறமே பின் விளையும் வரலாற்று நிகழ்ச்சிக்குக் காரணமாயின மையின் இவ்வாறு கூறினார்; முன்னம் - பிள்ளையார் திருவொற்றியூர் சார்வதன் முன். |
| | ஒன்று - ஒரு வரலாறு; பிள்ளையார் சார்பினாலே முன்னம் பல இடங்களிலும் பலப்பல வரலாறு நிகழ்ந்தனவாக இங்கு மயிலையில் வணிகர் திறத்து நிகழ்ந்த ஒன்று. |
| | நிகழ்ந்தவா - ஆறு என்பது ஈறுசெட்டு ஆ என நின்றது. நிகழ்ந்த ஆறே - படியாத - என்க. |
| | மொழிவாம் - இனிச் சொல்லத் தொடங்கும் வரலாற்றின் பெருமையுட் கேட்போர் மனம் பதிய இவ்வாறு கூறுதல் ஆசிரியர் மரபு. "மொழிவே னுய்ந்தேன்" (173); "நிகழ்ந்ததனை மொழிகின்றேன்" (1952) முதலியவை காண்க. |
| | திறத்து - சார்பு பற்றியதாக என்றலுமாம். |
| | சீர்ப்புகழ் வணிகர் - என்பதும் பாடம். |
| | 1033 |
| 2932 | அருநி தித்திறம் பெருக்குதற் கருங்கலம் பலவும்
பொருக டற்செலப் போக்கியப் பொருட்குவை நிரம்ப
வரும ரக்கல மனைப்படப் பணைக்கரை நிரைக்கும்
இருநி திப்பெருஞ் செல்வத்தி னெல்லையில் வளத்தார். | |
| | 1034 |
| | சிவநேசர் |
| 2933 | தம்மை யுள்ளவா றறிந்தபின் சங்கரற் கடிமை
மெய்ம்மை யேசெயும் விருப்புடன் மிக்கதோ ரன்பாற்
பொய்ம்மை நீக்கிமெய்ப் பொருளிது வெனக்கொளு முள்ளச்
செம்மை யேபுரி மனத்தினார் சிவநேச ரென்பார். | |
| | 1035 |