| | இதுவோ.......நாட்டுமாறு - இது அமணர் அரசனுக்குச் சொல்லியது; தீமை செய்தேனும் தம் சமய நிலையை நாட்டுவது என்ற அமணரது கொள்கைக்கேற்பக் கூறியது; மேலும் தொடர்ந்து மேல்வரும் பாட்டிற் கூறும் நிலையும் காண்க. இதுவோ - ஓகாரம் இது அன்று என எதிர்மறை குறித்தது. |
| | பின்னும் - என்றார் என்று மேல்வரும் பாட்டுடன் முடிக்க. |
| | 747 |
| | 2646. (வி-ரை) நின் அறநெறியை நீயே காத்தருள் செய்தியாகில் - நின் அறநெறியை - என்று அச்சமயத்தை அரசனது உடைமையாகக் கூறியது அரசனைத் தமது செயலுக்கு உடற்படுத்துதற் கருத்து; நந்தனிச்சமயம் என முன்பாட்டில் அரசனையும் தம்முடன் உளப்படுத்திக் கூறியதும், தமது நெறியின் மேம்பாடு காட்டிக் கூறியதும் இக்கருத்து; "தலைநெறியா கியசமயந் தன்னையழித் துன்னுடைய, நிலை நின்ற தொல்வரம்பி னெறியழித்த பொறியிலியை, அலைபுரிவாய்" (1354) என்று பாடலி புரத்தில் அமணர் பல்லவனுக்கும் இவ்வாறே உரைத்த கருத்தும் காண்க. இஃது அரசனே சமய காவலனாவான் என்ற பொதுவழியை அமணர் தமது நலங்கருதிப் பயன்படுத்திக்கொண்டமுறை. செய்தியாகில்- செய்வாயானால்; |
| | நீயே காத்தருள் செய்தியாகில் என்றது சமயநெறி உனது உடைமை; உன் உடைமையைக் காத்தல் உனது கடமை; அரச கடமைகளிற் றிறம்பாது ஒழுக நீ மறுக்கமாட்டாய்; அற்றாகலின் - என்று அமணர் தமது தீய கருத்தைப் புகட்டுதற்கு முன்னுரை - பீடிகை - கூறியபடி. செய்தியாகில் - இசைவாய் என்று கூட்டுக. |
| | அன்னவர் தம்மை இங்கே யழைத்தனை - சமயநிலையின் படி காணக்கூடாத அவரை - அழைக்கக்கூடாத அவரை - நகரைவிட்டுப் போக்குதற்குரிய அவரை - அவ்வாறே நீ அனுமதித்து உனது குரவர்களாகிய நாங்கள் முன் இரவு - "தீத்தொழில் விளைத்த அவரை - என்று இவ்வாறு பல குறிப்புக்களும் பெற அன்னவர் தம்மை என்று முன்னறிசுட்டினாற் கூறினார்; |
| | அழைத்தனை - அழைத்தல் அடாத செயலே; ஆயினும் சில காரணம்பற்றி அழைத்துவிட்டாய்; இருந்தபோதிலும் நமது சமய காவலின் பொருட்டு அவ்வடாத செயல்தீர, இனி மேற்கொள்ளத்தக்கது நாம் கூறுமாறு இசையும் இஃது என மேற்கூறுதற்குரிய காரணமும் அமைதியும் காட்டியபடி. |
| | அவரும்....இசைவாய் - சமயக் கொள்கைக்கு மாறுபாடானதொரு அடாத செயலைச் செய்ய நேர்ந்தபோது மேலும் சமயநெறி வழுவாது அதனைத் தீர்க்கவல்லதொரு உபாயம் கைக்கொள்ளத்தக்கது என்பது முறை; இவ்விடத்தில் அத்தகைய உபாயம் இதுவேயாம் என்று அரசனை இசைவுபடப் புகட்டியபடி; "இக்கூற்றால் அக்காலச் சமணர் உண்மைச் சமணத்தின் செந்நெறியினின்றும் வழுக்கி வீழ்ந்தவர் என்பது வெள்ளிடை மலையென விளங்குதல் காண்க" என ஈண்டு விசேட ஆராய்ச்சியுரை செய்வாருமுண்டு; இது தவறான ஆராய்ச்சி முறை என்பதை முன்னர்ப் பல விடத்தும் எடுத்துக் காட்டினாம்; "கொல்லாமை மறைந்துறையும் அமண் சமயம்" (1302); "கொலையும் பொய்ம்மையு மிலமென்று கொடுந்தொழில் புரிவோர்" (1346); "கொலைபுரியா நிலைகொண்டு பொய்யொழுகு மமண்குண்டர் " (1354) முதலியவையும் பிறவும் காண்க. சமயத்திற்காகக் கொலை முதலியவும் செய்யத்தகும் என்னும் கொள்கை சமண சமயத்துக்கு மட்டுமேயன்றி, மற்றும் புறமும் அகமுமாகிய கூறுபாடுடைய பல சமயங்களினும் காணப்படும் என்பது அவ்வவற்றின் நூல்களானும், சரித வரலாறுகளானும் அறியப்படும் உண்மை; முற்பாலமோ இடைக்காலமோ எதுவாயினும் சமண சமயம் இக்கொள்கையைக் கொண்டிருந்ததென்பது தேற்றம்; |