|
| | "பாவியே னிதுகண்டேன் றம்பிரான் பணியா"லென்
றாவிசோர்ந் தழிவாரங் கொருமருங்கு மறைந்தயர்ந்தார். | |
| | 261 |
| | (இ-ள்.) மேவியசீர்....முடிக்க - பொருந்திய சிறப்பினையுடைய நம்பியாரூரர் மெய்ச்சபதமாகிய வினையினை இவ்வாறு நிறைவேற்ற; காவியினேர்...கலங்கி - நீலமலர்போன்ற கண்ணினையுடைய சங்கிலியாரும் அதனைக் கண்டு மனம் மிகவும் கலங்கி; பரவியேன்...என்று - தம்பிரானருளிச் செய்தமையினாலே பரவியேன் இதனைக்கண்டேன் என்று நினைந்து; ஆவி....அயர்ந்தார் - உயிர் சோர மனம் அழிவுறுவாராகி அங்கு ஒருபுறம் மறைந்து அயர்ந்தனர். |
| | (வி-ரை.) மேவியசீர் - மேவிய - சிறப்புக்கள் இவரை நாடியடைந்து தாம் சிறப்புப் பெற்றன என்பது. |
| | மெய்ச் சபத வினை முடிக்க - மெய் - உடம்பு என்ற குறிப்புத் தந்து நின்றது, கால்கள் வலம்வரக், கைதூக்க, வாய் சூளுறவு கூற என்றிவ்வாறு உடம்பின் புறக்கருவிகள் தம்மளவிலே தொழிற்பட, மனம் மருண்டு தடுமாறி ஒருவாறு தேறித் துணிந்தும் நிலைபெறாது அலையச், செயல் முற்றிய நிலைக்குறிப்பு. மெய் - உண்மை. நம்பிகள் வேண்டியவாறே இறைவர் அங்கு மகிழின் கீழ் வெளிப்பட வீற்றிருந்தமையின் இஃது அவர் திருமுன்பு செய்த உண்மைச் சபதமாய் முடிந்தது. இவ்வாறன்றி நம்பிகள் முன் எண்ணியருளியவாறு திருக்கோயிலில் இறைவரது திருமுன்பு செய்திருக்கக் கூடுமாயின் அதன் நிலை வேறாம் என்பது தொனி. |
| | காவியினேர் கண்ணார் சங்கிலியார்; இன் - சாரியை. நேர் - உவம வுருபு. "காவியிருங் கருங்குவளை கருநெய்தல் கண்காட்டும்" (தேவா); கண்ணின்தன்மைகளாகிய அன்பு - மென்மை - இனிமை முதலியவை முற்றும் கொண்ட நோக்க முடைமை குறிக்க இங்கு இவ்வுவமை கூறி ஓதினார்; "பைங்குவளைக் கார்மலரால்...எங்கள் பிராட்டியு மெங்கோனும் போன்றிசைந்த" (திருவா. திருவெம் பாவை - 13). என்னை? நம்பிகள்பால் வைத்த அன்பின் பெருக்கினாலே அவர் தம்மைப் பிரியாதிருக்க இச்சபத வினை முடியக் காண்டலான் என்பது. |
| | கண்டு - வெறும் பார்வையளவானன்றி மனமுள்ளூறக் கண்டு என்பதாம். இஃது அனுபவம் கலந்தது; "கண்களா னந்தக் கலுழிநீர் பொழிதரக் கண்டார்" (3243); "சங்கிலியாருங் காண" (3414) என்றதும், பின்னர் "இது கண்டேன்" என்பதும் காண்க; காட்சி என்னும் அகத்துறையே அகப்பொருள் நிகழ்ச்சிப் பகுதிகளுக்கெல்லாம் தோற்றுவாயாகி முதலில் நிற்பதும் கருதுக. |
| | மிகமனங்கலங்கி....அயர்ந்தார் - இறைவர் திருமுன்பு சபதவினை முடித்தல் என்பது இயல்புக்கு மாறாகியதொரு வலிந்த செய்கை; இதனைத் தமது நாயகர் தம் பொருட்டுச் செய்வதற்குத் தாம் காரணமாயிருந்தது கொடுமை என்று எண்ணிச் சங்கிலியார் வருந்தி மனம் அழிந்து அயர்ந்தனர். ஒருமருங்கு மறைதல் இத்தகைய தகாத செயலுக்குக் காரணமாயிருந்த தம்மை மறைத்துக்கொள்ளுதல் ஒரு குற்றம் செய்தார்பால் நிகழும் மெய்ப்பாடு. அழிதல் - மனமுடைதல்; இது - சபதவினை காணுதல். |
| | பாவியேன் - பாவம் செய்தேனாதலின் என்று தம்மைத்தாம் நொந்து கொண்டது. "பாவியேன்கண்டவண்ணம்" (818) என்று கண்ணப்பர் இரங்கியது காண்க. |
| | தம்பிரான் பணியால் - "அவர் தாம் திருவாரூரின்கண் மிகவு மகிழ்ந்துறைவது" (3396) என்றது மட்டில் சங்கிலியார் கூறினாரன்றி, அதற்குப் பரிகாரம் ஒன்றும் கூறினாரலர்; "பிரியாமைக்கு ஒரு சபதம் செய்வான்" என்றதும், "நமக் |