|
| | நன்னுதல் - பரவையார்பாற் கண்ட குணநலம் குறிப்பு; மேற்பாட்டிலும் "நன்னுதல்" (3502) என்பது காண்க. |
| | தொழுதேன் - தொழுது வேண்டினேன். புலம்புவார் - பலவாறும் வருந்துவார். |
| | புலவிநீக்க - என்பதும் பாடம். |
| | 347 |
| | 3502. (வி-ரை) இப்பாட்டுத், தூதின் முடிவுபற்றி நம்பிகள் மனத்துள் எண்ணிய ஐயங்களையும் அதற்குத்தாமே துணிவு பூண்ட நிலைகளையும் குறித்தது. |
| | போய் அவள் மனையில் நண்ணும் - இது போழ்தினுள் அவள் மனையில் இறைவர் சேர்ந்திருப்பர் என்று எண்ணிய குறிப்பு. |
| | என் செய்தாரோ? - ஐயம்; ஐயர் செயல் எவ்வாறு தொடங்கி எவ்வாறு முடிந்ததோ? என்றபடி. |
| | நாயனார்.....மறுக்குமோ தான் - ஐயத்தில் நீங்கி ஒருவழித் துணிதற்குரிய காரணம். |
| | தான் மறுக்குமோ - என்க; மறுக்கமாட்டாள் என்று வினா எதிர்மறை குறித்தது. |
| | ஆய - மூண்ட; ஆகிய; அறிந்து எழுந்தருளினார்தாம் - தாமே அறிந்து எழுந்தருளினாராதலின் என்று காரணக் குறிப்புப்பட நின்றது;அறிந்து சென்றாராதலின் துனிதீர்த்தன்றி மீளார் - என்ற முடிபுக்குரிய ஏது; துனி - சிறுகலாம், சிறுஊடல்; "துனியும் புலவியும்" (குறள்). |
| | தீர்த்தன்றி மீள்வது செய்யார் - எதிர்மறைகள் தீர்த்தே மீள்குவர் என உறுதி குறித்தன. |
| | மீள்வதும் - என்பதும் பாடம். |
| | 348 |
| | 3503. (வி-ரை) இப்பாட்டு முன் இரண்டு பாட்டுக்களில் கூறியவாறு நம்பிகள் மனத்தினுள் எண்ணமிட்டு இருக்கும் போழ்து, உடல் ஓரிடத்தில் அமைந்து இருக்கவும் தரிக்கவுமாற்றாது உழலும் மெய்ப்பாடுகளைக் குறித்தது. இம்மன நிலையினையும் இதன் மெய்ப்பாடுகளையும் பற்றிப் பரவையார் நிலையினை முன் (3469ல்) விரித்துரைத்தவாற்றாலும் கண்டுகொள்க. தன்மைநவிற்சியணி. |
| | வழி எதிர் கொள்ளச் செல்வர் - முன் பாட்டில் முடித்தவாறு தூதர் பரவையாரின் துனி தீர்த்த நற் செய்தி கூறுவதை விரைவில் கேட்கும்பொருட்டு எதிர் செல்வார் என்பது. |
| | அழிவுற - மன அழிந்து; வருந்தி நைந்து. |
| | அசைவு - சோர்வு; நடுக்கம் என்றலுமாம். |
| | நிற்பர் இருப்பர் - மீளவும் எழுவர் - மனம் அழிந்து அலைதலின் உடலும் அவ்வாறே ஒருநிலையில் நிற்கலாற்றாது அலைதல் குறித்தது. நிற்கலாற்றாது, சிறிதுபோது இருப்பர்; இருக்கவுமாற்றாது சிறிது போதில் எழுவர் என்க. |
| | தாழ்த்தார் - தாமதிக்கமாட்டார் என்றுரைப்பினுமமையும். |
| | மாரன்......ஒதுங்குவார் - மாரனது மலரம்புகள் நம்பிகள்பால் செயலற்று வீழ்ந்தன என்பது வீழ என்ற குறிப்பு. ஒதுங்குதல் - அவற்றின் இலக்கினுட்படாது விலகுதல்; புன்கண் - துன்பம். |
| | 349 |
| 3504 | பரவையார் தம்பா னம்பி தூதராம் பாங்கிற் போன
அரவணி சடையார் மீண்டே யறியுமா றணையும் போதில் | |