கன்னியராய்ப் பொற்புத்திரியாது அவதரிப்பீர் வணிகர் மகளிராய் அழகு
சிறிதும் குறைபடாது தோன்றுவீர்கள் போம் - செல்லுங்கள், என்று இட்ட
சாபம் கேட்டு - என்று அளித்த சாபத்தினைக் கேட்டு, அன்பு திரிந்தார் -
நாயகனிடத்து வைத்த அன்பு வேறுபட்ட அம்மகளிர், எங்களுக்கு ஈது
அகல்வது எப்போது என - எங்கட்கு இச் சாபம் நீங்குவது எப்பொழுது
என்று வினவ, முனிவர் அம் முனிவர்கள்.

     கருத்து திரிந்தீர் என்பது விளியுமாம். திரிந்தாலனைய என்பது திரிந்த
என நின்றது. அவதரிப்பீர் - பிறக்க் கடவீர்கள். போம் - போமின்;
பன்மையேவல். அற்பு : வலித்தல். திரிந்தார் : பெயர். (16)

     (இ - ள்.) அந்த மாட மதுரை நகர்க்கு மரசு ஆகிய சுந்தரக் கடவுள்
வந்து - மாடங்கள் நெருங்கிய அம் மதுரைப் பதிக்கு இறைவனாகிய
சோமசுந்தரக் கடவுள் வந்து, நும்மைக் கைதீண்டும் வழி இச் சாபம் கழியும்
என - உங்களைக் கைதீண்டும் பொழுது இந்தச் சாபம் நீங்குமென்று கூற,
சிந்தை தளர்ந்த பன்னியரும் - (அச்சாபத்தால்) மனம் வாடிய முனி
பன்னியரும், தென்னர் மதுரைத் தொல் நகரில் - பாண்டியரின் மதுரையாகிய
தொன்மையுடைய நகரின்கண், கந்த முல்லைத் தார் வணிகர் - மணம்
பொருந்திய முல்லை மலர் மாலையை யணிந்த வணிகர்களின், காதல்
மகளிராய்ப் பிறந்தார் - அன்புடைய புதல்வியராய்த் தோன்றினார்கள்.

     கைதீண்டல் - கையாற்றொடுதல் : சாபத்தாற் சிந்தை தளர்ந்த வென்க;
தம் கற்பிற்கு இழுக்குண்டானமை கருதித் தளர்ந்த என்றுமாம். முல்லைமாலை
வணிகர்க்குரித்து. (17)

     (இ - ள்.) வளர்ந்து பேதை இளம் பருவம் மாறி - வளர்ந்து
இளமையாகிய பேதைப்பருவங் கடந்து, அல்குல் புடை அகன்று -
அல்குலானது புடை பரக்க, காஞ்சிமருங்கு தளர்ந்து ஒசிய - மேகலை
யணிந்த இடையானது தளர்ந்து வளையுமாறு, அரும்புமுலை - அரும்பிய
கொங்கைகள், ததும்பி அண்ணாந்து கிளர்ந்து செல்லும் - விம்மி நிமிர்ந்து
புரித்து ஓங்கும், பருவத்தில் - மங்கைப் பருவத்தில், கிடைத்தாராக -
அடைந்தாராக; இப்பால் - இப்புறம், மண் அளந்த விடையான் வந்து - புவியை அளந்த திருமாலாகிய இடப வூர்தியையுடைய இறைவன் வந்து,
வளை பகரும் வண்ணம் அறைகிற்பாம் - வளையல் விற்குந் தன்மையைக்
கூறுவாம்.