அன்பர்களின் பெரிய சுமை யனைத்தையும், தாங்குவார் அவரே அன்றோ -
தாங்குவார் அவரே அல்லவா.

     சயிலம், சைலம் என்பதன் போலி. சொல் நெடுந்தாள் - சொல்வரம்
பிறந்த பாதம் என்றுமாம்;

என்னும் திருவாசகமும் காண்க. இது வேற்றுப்பொருள் வைப்பணியின்
பாற்படும். (8)

     (இ - ள்.) சிலையது பொறை தோற்றாது - கல்லின்பாரம்
தோன்றாமல், சிவன் அடி நிழலில் நின்றார் நிலையது நோக்கி -
சிவபெருமான் திருவடி நிழலின் கண் நின்ற அடிகளின் தன்மையைப்
பார்த்து, இது மாயநெறி போலும் என்னா - இது ஓர் மாய வழிபோலும்
என்று கருதி, கொலையது அஞ்சாவஞ்சர் - கொலையினைச்சிறிது மஞ்சாத
வஞ்சத்தறுகணாளர், கொடுஞ்சினம் திருகி - கொடிய சினம் முறுகி,
வேதத்தலையது தெரிந்தார் - மறையின் முடியினை அறிந்த அடிகளின்,
கையும் தாள்களும் கிட்டி ஆர்த்தார் - கைகளிலும் கால்களிலும் கிட்டி
கட்டினார்.

     சிலையது, அது ஆறனுருபு. நிலையது முதலிய மூன்றிலும் அது பகுதிப்
பொருள் விகுதி. (9)

     (இ - ள்.) அக்கொடுந் தொழிலும் அஞ்சாது - அந்தக்கொடிய
செய்கைக்கும் அஞ்சாமல், அரனை உள்கி இருந்தனர் - இறைவனை
நினைந்து (துன்பின்றி) இருந்தனர்; இக்கொடுந் தொழிலினார் தாம் -
இந்தக்கொடிய தண்டலாளர், இனி நனி ஒறுப்பர் என்னா - இனி மிகவுந்
தண்டிப்பர் என்று கருதி, அதுகாண்டற்கு உள்ளம் பொறான் என -
அதனைப் பார்த்தற்கு உள்ளம் பொறுக்கலாற்றாதவனைப் போல,
இரவிப்புத்தேள் - சூரியதேவன், மிக்க தன் ஒளிகள் மாழ்கி - தன்னுடைய
மிகுந்த கிரணங்கள் கெட்டு, விரிகடல் அழுவத்துப்புக்கு ஆழ்ந்தான் -
விரிந்த கடற் பரப்பின்கட் சென்று அழுந்தினன்.

     தாம், அசை. இயல்பாக அத்தமித்த சூரியனை அது காண்டற்கு
உள்ளம் பொறானென ஆழ்ந்தான் என்றமையால் இது தற்குறிப்பேற்றவணி.
(10)