(இ - ள்.) தொழும் தொழில் மறந்து - (பெரியாரைக்காணின்)
வணங்குங் கடப்பாட்டினை மறந்து, வேடத்தொழில் உவந்து உழல்வீர் -
வேடர்களின் தொழிலை விரும்பி உழல்கின்றீர், நீர்மண் உழுந்தொழில்
உடைய நீரால் - நீர் நிலத்தினை உழுதலாகிய தொழிலை யுடைய
தன்மையால், பன்றியின் உதரத்து எதி - பன்றியின் கருப்பத்திலுற்று,
கொழுந்தழல் அனைய - கொழுவிய நெருப்பினை ஒத்த (சினத்தினை
யுடைய), ஏனக் குருளையாய் - பன்றிக்குட்டிகளாய்த் தோன்றி தன்தை
தாயை இழந்து அலமுறுமின் என்னா - தந்தையையுந் தாயையும் இழந்து
துன்ப அலமுறுமின் என்னா - தந்தையையுந் தாயையும் இழந்து துன்ப
மெய்துவீராகஎன்று, கடிய சாபம் இட்டனன் - கொடிய சாப மிட்டனன்.

     உழல்வீர் : விளி. உழுங்குலத்திற் பிறந்து அத்தொழிலைக் கை
விட்டுக் கொடுமைசெய் துழலும் நீர் நிலத்தை உழுமியல்புடைய பன்றிக்
குருளைகளாகப் பிறப்பீர் என்றான் என்க. அலமுறுமின் - துன்பம்
எய்துமின்; அலம் - துன்பம். (7)

     (இ - ள்.) பாவத்தை அனைய மைந்தர் பன்னிருபேரும் - பாவமே
உருவெடுத்தாற் போன்ற மைந்தர் பன்னிருவரும், அஞ்சி - பயந்து,
சாவத்தை ஏற்று - சாபத்தினை ஏற்று, இச்சாபம் தணிவது எப்போது என்ன
- இந்தச் சாபம் நீங்குவது எப்பொழுது என்று வேண்டி வினவ, அக்கவுளர்
குரவன் - தேவகுருவாகிய அவ் வியாழன், வந்த கோவத்தை முனிவுசெய்து
- தனக்கு வந்த சினத்தினை வெறுத்து, ஆவத்தை அகற்றும் ஈசன் அருள்
கழல் நினைந்து கூறும் - உயிர்களுக்கு நேர்ந்த) இடையூற்றினை நீக்கும்
இறைவனது அருளுருவாகிய திருவடியைச் சிந்தித்துக் கூறுவான்.

     சாபம் முதலியவற்றிலே பகரம் வகரமாய்த் திரிந்து நின்றது.
சினத்தினைச் சினந்தான் என்க. (8)

     (இ - ள்.) என்னை ஆள் உடைய கூடல் ஏக நாயகனே - என்னை
ஆளாகவுடைய கூடலம்பதியில் எழுந்தருளிய தனித் தலைவனாகிய
சோமசுந்தரக் கடவுளே, உங்கட்கு அன்னையாய் முலைதந்து ஆவி அளித்து,
உங்களுக்குத் தாயாய்வந்து முலைகொடுத்து உயிரைப் புரந்து, மேல் - பின்,
அமைச்சர் ஆக்கி - பாண்டியனுக்கு அமைச்சர்களாகச் செய்தருளி, பின்னை
- அதன்பின், ஆனந்த வீடுதரும் என - பேரின்ப வீட்டினையும் அருளுவான்
என்று, பெண் ஓர் பாகன் தன்னை ஆதரித்தோன் சொன்னான்-