விரைந்துபோய், நான்கு இரு வெள்ளி வரைகள் தம்பிடரில் கிடந்தது ஓர்
மேருவரை புரை விமானம் மேல் - எட்டு வெள்ளிமலைகளின் பிடரியிலே
தங்கியதாகிய ஒரு பொன்மலையைப் போலும் விமானத்தின்கண், காணா
உரைகள் தம்பொருளைக் கண்களால் கண்டாங்கு - தம் அகக்கண்ணாற்
காணக்கூடாத மறைகளின் பொருளைப் புறக்கண்ணாற் கண்டது போல,
உம்பர் தம்பிரானை நேர் கண்டு - தேவ தேவனாகிய சொக்கலிங்கக்
கடவுளை நேரிற்பார்த்து, திரை கடந்திடும் பேரின்ப வாரியிலும் சேண்
நிலத்திலும் விழுந்து எழுந்தார் - அலை யொழிந்த பேரின்பக் கடலினும்
சேய்மை யாகிய நிலத்தினும் விழுந்து எழுந்தார்கள் எ - று.

     எட்டு வெள்ளை யானைகளால் தாங்கப்பட்டிருக்கும் பொன் விமானம்
எட்டு வெள்ளி மலைகளின் மேற் பொருந்தியமேரு மலையை ஒக்கு மென்றார். உரைகள் என்றது வேதங்களை யுணர்த்திற்று; ‘அவற்றின் பொருணிலை
தெரியா துள்ளமுமுகமும் புலர்ந்தனர்’ என மேலே கூறினராகலின், ஈண்டு
அங்ஙனம் காணப்படாப் பொருளையே கண்களாற் கண்டாங்குப் பிரானை
நேர்கண்டு என்றார். விமான மேற்கண்டு என இயையும். முழு நிறைவுடைத்
தாகலின் ‘திரை கடந்திடும்’ என்றார்;

என்னும் திருவாசகமும் நோக்குக; திரைகள் தந்திடும் எனப் பிரித்தல்
பொருந்து மேனுங் கொள்க. நிலத்திலும் வாரியிலும் ஒருங்கு விழுந் தாராகக்
கூறியது ஓர் அணி கருதிற்று. வரைகடம், உரைகடம் என்ப வற்றில் தம்
சாரியை. (11)

     (இ - ள்.) கைதலை முகிழ்த்து - கைகளைத் தலைமேற் குவித்து, கர
சரணங்கள் கம்பிதம் செய்து - கைகளும் கால்களும் நடுங்கப்பெற்று, கண்
அருவி பெய்து - ஆனந்தக் கண்ரீாகிய அருவியைப் பொழிந்து, அலை
வெள்ளத்து ஆழ்ந்து - அலை வீசுகின்ற அவ் வெள்ளத்தில் மூழ்கி,
வாய்குழறி - நாத்தடுமாறி, பிரமன் மால் இன்னமும் தேறா மைதழை கண்ட
- பிரமனும் திருமாலும் இன்னமும் காணப்பெறாத கருமை மிக்க திரு
மிடற்றை யுடையவனே, வெள்ளிமன்று ஆடும் வானவர் நாயக -
வெள்ளியம்பலத்தில் திருக்கூத்தாடி யருளும் தேவதேவனே, வானோர் உய்தர
விடம் உண்டு அமுது அருள்புரிந்த உத்தம - தேவர்கள் (உயிர்)
பிழைக்குமாறு நஞ்சினை அருந்தி அமுதத்தை அளித்தருளிய உத்தமனே,
போற்றி - எங்களைக் காத்தருள்க, என்று ஏத்தா - என்று துதித்து எ - று.