கின்னரம் - வீணை. வீணையைக் கையிலேந்திய ஆணும் பெண்ணும்
கூடிய வடிவாக விருப்பது மிதுனராசி யென்ப. கின்னர மிதுனம் - ஆணும்
பெண்ணுமாகிய இசையறியும் கின்னரப் பறவைகள் என்னலுமாம்;

என்பது இராமாயணம். கிளை யென்றது கணவரை. பாண் - பாணர்.
பாரணராற்றுப்படையைப் பாணாற்றுப்படையெனலுங் காண்க. விறலியர் -
பாணர், கூத்தர், பொருநர் என்போரின் பெண்பாலார்; விறல் பட ஆடுதலின்
விறலியர் எனப்பட்டார்; விறல் - சத்துவம்; மெய்ப்பாடு. இன்னிசை -
மிடற்றுப் பாடல். ஈந்தன : பெயர். ‘கிளை கெழு பாணொடு’ என்பதற்கு
‘வீனையின் நரம்பி லெழுந்த இசையோடு’ என்று பொருள் கூறுதல் சிறவாமை
யுணர்க. (57)

     (இ - ள்.) மன்னவர் மகளிரும் - அரசர் மகளிரும், மறையவர்
மகளிரும் - பார்ப்பன மாதரும், பொன் மாலையை வந்து துன்னினர் -
காஞ்சன மாலையை வந்து பொருந்தி, சோபனம் வினவுவார் - திருமண
விழாவை உசாவுவார்கள் : தோகை தன் மண அணி நோக்குவார் -
பிராட்டியாரின் திருமணக் கோலத்தைக் கண்டுகளிப்பார்கள்; கன்னி தன்
ஏவலர் வீசிய - அப் பிராட்டியாரின் ஏவலர்கள் வீசிய, காசறை -
மயிர்ச்சாந்து, கர்ப்புரவாசம் மென்பொன் நறுங் கலவையின் - பச்சைக்
கர்ப்புரமணங்கலந்தமெல்லிய பொன்னிறமுள்ள நறியகலவை ஆகிய
இவைகளால், மெய் எலாம் புதைபட - உடல்முழுதும் மறைய, வளனொடும்
போவர் - மகிழ்ச்சியோடும் தங்கள் மனைகட்குச் செல்வார்கள் எ - று.

     சோபனம் - சுபம்; மங்கலம். வீசிய - சொரிந்த; வழங்கிய, காசறை -
மயிர்ச்சாந்து; இன்னுருபை இதனொடுங் கூட்டுக. வளன் : ஈண்டு மகிழ்ச்சி.
துன்னினர் : முற்றெச்சம். ஆல் : அசை. (58)