உரு - செதுக்கியமைத்த வடிவுகள். போதி - தூணின்மேலுள்ள உறுப்பு;
போதிகை யெனவும் படும். துலாம் - போதிகையின் இரு பக்கத்தின் கீழே
வாழைப் பூ வடிவமாகச் செய்யப்படும் உறுப்பென்பர்; ‘துகில்துலா மண்டபத்
தகிற்புகை கமழ’ என்னும் பெருங்கதையடியின் குறிப்புரை பார்க்க; இது
‘துலா’ எனவும் வழங்கும்; சிலப்பதிகார அடைக்கலக் காதையில் ‘ஐயவித்
துலாம்’ என்பதற்கு எழுதிய விசேடவுரையும் நோக்கற் பாலது. உருக்கிய -
கெடுத்த என்னும் பொருளது. வில் - ஒளி, கிரணம். இரு செய்யுளிலுமுள்ள
குறிப்பு முற்றுக்கள் ‘ஆகிய’ என்பதனோ டியைந்து எச்சமாம். (64)

     (இ - ள்.) முத்தில் பாளை - முத்தினாற் பாளையும், அவிர்
மரகதத்தினால் மொய்த்த பசு இலை - விளங்காநின்ற மரகதத்தினால்
நெருங்கிய பசிய இலையும், துப்பின் கொத்தில் தீம்பழம் - பவளக்
கொத்தினால் இனிய பழங்களும், வெண்பொனால் கோழ் அரை -
வெள்ளியினால் வழுவழுப்பான அரையும், செய்து குயின்ற பூகமும் -
செய்தமைத்த கமுகுகளையும், துப்பின் தொத்தில் தூங்கும்பூ - பவளக்
கொத்தினால் தொங்கும் பூவோடு. செம்பொனாற் பழுக்குலை தூக்கி - சிவந்த
பொன்னாற் பழுத்தலுடைய குலையையும் தொங்கவிட்டு, பொன்னால் தண்டு
வைத்து - பொன்னால் தண்டு செய்து, பசு ஒளி மரகத நெடு இலை - பசிய
ஒளியையுடைய மரகதத்தினால் நெடிய இலையை (அமைத்த), வாழையும்
நிரைவித்தார் - கதலிகளையும் (அத் திருமண மண்டபத்தில்) வரிசைப்படக்
கட்டினார்கள் எ - று.

     பானை முதலியவற்றின் நிறங்களுக் கேற்ப முத்து முதலியவற்றால்
இயற்றினார். பாசிலை. கோழரை, பாசொளி என்பன பசுமை கொழுமை
யென்பவற்றின் மை விகுதிகெட்டு ஆதிநீண்டு முடிந்தன. நெட்டிலை : நெடு
என்பதன் ஒற்றிரட்டிற்று. இலை அமைத்த என வொரு சொல் வருவிக்க. (65)