(இ - ள்.) பாரித்துள இப்பண்டமும் - நிறைந்துள்ள இப்
பொருள்களையும், பரூஉ குறுங்கையால் - பரிய குறிய கையினால், வாரி தன்
பெரு வயிற்றிடை வைப்பவும் - அள்ளித் தனது பெரிய வயிற்றின்கண்
போடவும், துடுவை பூரித்து - துடுவையால் (நெய்யை) நிரப்பி, ஆகுதி
பண்ணிய தழல் என - ஆகுதி செய்த வேள்வித் தீயைப் போல, பசித்தழல்
பொங்கிக் கோரித்து - பசித் தீயானது கோரமாய்ப் பொங்கி, ஒன்பது
வாயிலும் கொளுத்த - நவத்துவாரங்களிலும் கொளுத்த எ - று.

     பாரித்து - பரந்து; இது தன் வினைக்கும் பிற வினைக்கும் பொதுவான
சொல். மரூஉ வென்பது போற் பரூஉ வென்றாயது. பூரித்தல் - நிரப்புதல்.
கோரித்து - கொடுமையுற்று; கோரம் என்னும் பெயரடியாகப்
பிறந்தவினை.(16)

     (இ - ள்.) அலங்கல் ஓதி கண்டு அதிசயம் அடைந்து -
மாலையையணிந்த கூந்தலையுடைய பிராட்டியார் இதனைக் கண்டு வியப்புற்று,
தன் அன்பின் நலம்கொள் நாயகன் முன்பு போய் - தம் அன்பினது
நலத்தைக் கொள்ளும் நாயகனது திருமுன் சென்று, நாணம் உட் கிடப்ப -
நாணம் உள்ளத்திற் கிடப்ப, இலங்கு பூங்குழல் - விளங்குகின்ற பூவையணிந்த
கூந்தலை, சுவல்மிசை இறக்கியிட்டு - தோளிலே தாழ்த்தி, ஒல்கி நிலம்
கிளைத்து நின்றாள் - துவண்டு (திருவடிப் பெரு விரலால்) நிலத்தைக்
கிண்டிக் கொண்டு நின்றார்; நிலை நிருபன் கண்டனன் - அந்நிலைமையை
அரசனாகிய சுந்தர பாண்டியன் கண்டனன்

.      'போனகம் எல்லையின்றாக்கி உணங்குகின்றது' எனக் கூறியவர்
அவையனைத்தும் ஒருவன் பசியையாற்றுதற்கும் போதாமை கண்டமையின்
நாணமுடையராயினார். தலை சாய்த்தலும் நிலங்கிளைத்தலும் நாணத்தால்
நிகழ்வன. (17)

     (இ - ள்.) அம்சில் ஓதியை - அழகிய சிலவாகிய கூந்தலையுடைய
பிராட்டியாரை, அறிகலான் போல வினவுவான் - தெரியாதவன் போல
வினவுகின்றவன், ஆர் அழல் அன்ன குஞ்சி - நிறைந்த நெருப்பைப் போலும்
சிகையினையுடைய, அக்குட வயிற்றவன் - அக்குண்டோதரன், உண்டு எஞ்சி
உள்ளவேல் - உண்டு உணவு எஞ்சியிருக்குமாயின், இன்னமும் பூதங்கள்
விடுத்து - இன்னும் பூத கணங்களை அனுப்பி, உன் நெஞ்சு உவப்ப
அருத்துதும் என்னலும் - உன் உள்ளம் மகிழுமாறு உண்பிப்போம் என்று
கூறலும், நிமலை - பிராட்டியார் எ - று.

     அஞ்சிலோதியென்பதற்கு யாம் கூறியதே பொருளாதலை, என்னும்