ஆகுபெயர். கலைமகள் அயனக்கு மனைக்கிழத்தியாகலின் திருமாலுக்கு
மருகியாயினள். திருமான் எனப்பிரித்து இலக்குமிக்கு மருமகளென்னலுமாம்.
திருமான் - திருவாகிய மான்.

என்பதிலும் இவர் மாமியும் மருகியும் என்பது தோன்றக் கூறப்பட் டிருத்தல்
காண்க. ஞானந்தருமகள் - உமை;

என்று திருக்களிற்றுப்படியார் கூறுவது இங்கே சிந்திக்கற்பாலது. ஆனது
என்பதனை முற்றாக்கிக் கூடம் முதலியவற்றொடும் கூட்டி நான்கு
முடிபாட்குவாரு முளர். இந்நகரமானது செல்வத்தானும், கல்வியானும்,
ஞானத்தானும் ஏனையவற்றினுஞ் சிறந்து விளங்குவ தென்பது கருத்து.
செல்வ முதலியவற்றுக்கு இருக்கையென்றும், அவற்றைத் தருவது என்றும்
கருத்துக்கொள்ளலுமாம். ஏ : அனைத்தும் அசை; தேற்றமுமாம். (4)

     (இ - ள்.) திக்கும் வானமும் - திசைகளையும் ஆகாயத்தையும்,
புதை - மறைத்த, இருள் தின்று - இருளை விழுங்கி, வெண்சோதி கக்கும் -
வெள்ளிய ஒளியைக் காலுகின்ற, மாளிகை நிவப்புறு காட்சி - மாளிகைகள்
உயர்ந்துள்ள தோற்றம், அந்நகருள் - அந்நகரின்கண், மிக்க வால்இதழ்
தாமரை - மிக்க வெண்மையையுடைய இதழ்களை யுடைய தாமரையாகிய,
வெண்மகள் இருக்கை ஒக்கும் - கலைமகளின் இருப்பிடம்போலும், அல்லது
- அன்றி, புகழ்மகள் இருக்கையும் ஒக்கும் - புகழ்மாதின் இருப்பிடமும்
போலும் எ - று.

     வெண்சோதி - முத்து, வயிரம், சுண்ணம் என்பவற்றாலாய
வெள்ளொளி. இருளைத் தின்று சோதியைக் கக்குமென ஒரு நயம்படக்
கூறினார். தாமரையாகிய இருக்கை யென்க. புகழையும் வெண்ணிற
முடையதாகக் கூறுதல் மரபாகலின் ‘புகழ்மக ளிருக்கையு மொக்கும்’
என்றார். (5)