ஆவை யூறு செய்யார் எனக் கருதினராகலின் அவர் எண்ணி யாங்கே
என்றார். ஊற்றம் - ஊறு. ஆரிய விடை - அரிய விடையென்றும், குரவுத்
தன்மையுடைய விடையென்றும் உரைத்தலுமாம். வீரியத்துடன் ஆவியை
விடுத்தென்க. அன்று, ஏ : அசைகள். (21)

     (இ - ள்.) வாங்கின புரிசைமாட மாநகர் - வளைந்த மதிலையுடைய
மாடங்கள் நிறைந்த பெரிய மதுரைப்பதி முழுதும், ஆனா இன்பம் தூங்கின
- நீங்காத இன்பத்தில் அழுந்தின; அரம் வாய் வேம்பின் தோடு அவிழ்
தாராள் திண் தோள் வீங்கின - அரம்போல இரு புறத்தும் வாயுள்ள
இலைகளையுடைய வேம்பின் இதழ் விரிந்த மாலையையுடைய அனந்தகுண
பாண்டியனின் திண்ணிய தோள்கள் பூரித்தன; இரவி தோன்ற வீங்கு இருள்
உடைந்தது என்ன - பரிதி உதித்த காலை செறிந்த இருள் சிதைந்தாற்போல,
நிரை அமண் குழாங்கள் எல்லாம் நாணமோடு நீங்கின - வரிசை
வரிசையாயுள்ள சமணக் கூட்டங்களனைத்தும் நாணத்துடன் புறங்கொடுத்
தோடின.

     நகரிலுள்ளா ரனைவரும் என்பார் 'நகர்' என்றார். அரம் - வாளரம்;
இவ்வுவமம் பழஞ் செய்யுட்களிற் பயின்றுளது. நாணம் - வெள்குதல்; நாணும்
நீங்கிற்று அவர்களும் நீங்கினர் எனலுமாம். (22)

     (இ - ள்.) உலகு அறி கரியா - உலகத்தார் அறியுஞ் சான்றாக, தன்
பேர் உருவினை இடபக் குன்றாக் குலவுற நிறுவி - நந்தி தனது பெரிய
வடிவினை இடப மலையாக விளங்க நிறுத்தி, சூக்க வடிவினால் கூடல்
தலைவனைக் குறுகி வணங்க - நுண்ணிய வடிவினோடு மதுரை நாயகனை
அடைந்து வணங்க, ஈசன் தண் அருள் சுரந்து - அவ் விறைவன் தண்ணிய
கருணை சுரந்து, பண்டை இலகு உருவு ஆகி இங்ஙன் இருக்க என
இருத்தினான் - முன்னைய விளங்கிய வடிவமாகி இங்கு இருப்பாயாகவென்று
இருத்தியருளினான்.

     இந்நிகழ்ச்சியை உலகினர் அறியுஞ் சான்றாகவென்க. பேருரு -
தூலவடிவம். சூக்கம் - சூக்குமம்; நுண்மை. இருக்கென : அகரந் தொகுத்தல்.
(23)