தேசன் - ஒளியுருவன்; ஆதித்தன். உலகு என்பது ஈண்டு உயிர்
என்னும் பொருட்டு. வாசவாதி : தீர்க்க சந்தி. (27)

     (இ - ள்.) எம்மை உணர்ந்த யோகியர்கள் - எம்மை யறிந்த
சிவயோகியர், இவற்றை விரும்பார் எனினும் - இச் சித்திகளை விரும்பா
ராயினும், அவர் தம்மை நிழல்போல் அடைந்து - அவர்களை உடம்பின்
நிழல்போலத் தொடர்ந்து, உலகர்க்கு அனையார் பெருமைதனை உணர்த்தும்
செம்மையுடைய இவை என்ன - உலகினருக்கு அவர் பெருமையை
அறிவிக்கும் தகுதியை யுடையனவாம் இச் சித்திகள் என்று, சித்தி எட்டும்
தெளிவு எய்த - அவ்வெண் சித்திகளையும் தெளிவுபட, கொம்மை முலையார்
அறுவருக்கும் - திரண்ட கொங்கை களையுடைய மகளிர் அறுவருக்கும்,
எண்குணச் செல்வன் கொளுத்தினான் - எட்டுக் குணங்களாகிய
செல்வத்தினையுடைய இறைவன் அறிவித்தான்.

     சிவஞானச் செல்வமுடைய பெரியார் இச்சித்திகளை விரும்பா ராதலை,

என்று பட்டினத்ததடிகள் கூறுமாறு காண்க. செம்மையுடைய இவை
உணர்த்தும் என முடித்தலுமாம். (28)

     (இ - ள்.) பூ அலர் கதுப்பின் நல்லார் அறுவரும் - மலர்கள் நிறைந்த
கூந்தலையுடைய மகளிரறுவரும், தேவதே உபதேசித்த சித்தியை - தேவ
தேவனாகிய சோமசுந்தரக்கடவுள் உபதேசித்தருளிய அட்டமாசித்தியையும்,
சிலம்பன் செல்வி பாவனை வலத்தால் நன்கு பயின்று - மலையரையன்
புதல்வியாகிய உமையம்மையின் தியான வலியால் நன்றாகப் பயின்று, வான்
வழிக்கொண்டு ஏகி - வான் வழியாற் சென்று, புரம் மூன்று அட்ட காவலன்
விரும்பி வைக்கும் - திரிபுரங்களை எரித்த இறைவன் விரும்பி வீற்றிருக்கும்,
கயிலை மால் வரையில் புக்கார் - கைலை என்னும் பெரிய மலையிற்
புகுந்தனர்.