(இ - ள்.) மடலின் நீடு தார் அலங்கல் மன்னர்சேனை - இதழ்கள்
பொருந்திய (மண) மிக்க மாலையை யணிந்த இரண்டு மன்னர்களின்
சேனைகளும், இன்னவாறு - இவ்வகையாக, உடலின் நீழல் அடியகத்து
ஒடுங்க - உடம்பின் நிழல் அடியின்கண் ஒடுங்குமாறு, உம்பர் உச்சியில்
- வானின் நடுவிடத்திற்கு, கடலின் நீடு கதிர் பரப்பு கடவுள் எய்தும்
அளவும் - கடல்போல அளவின்றிப் பரந்த கிரணங்களை வீசுகின்ற
சூரியன் வரும் அளவும் அடலின் நீடி நின்று இடைவிடாமல் அமர்
உழந்து - வெற்றியில் மிக்கு நின்று இடைவிடாது போர் செய்தன.

     சேனை இன்னவாறு எய்துமளவும் நின்று அமருழந்த தென்க. சேனை
என்றதற்கேற்ப உழந்ததென ஒருமையாற் கூறினார். ஆல், அரோ என்பன
அசைகள். (22)

     (இ - ள்.) அந்தம் நாள் - முடிவுநாளில், அனைத்தையும் அழிக்க
நின்ற - எல்லாவற்றையும் அழிக்குமாறு நின்ற, அரன் நுதல் சிந்து தீ என -
உருத்திரமூர்த்தியின் நெற்றியினின்று சிந்திய தீயைப்போல, கனன்று
உருத்துநின்று தெறுதலால் - (ஞாயிறு) கொதித்துச் சினந்து நின்று எரித்தலால்,
எந்த யாறும் அறவறப்ப - எல்லா நதிகளும் முற்றும் வற்ற, இம்பர் அன்றி
உம்பரும் வெந்து - இந்நிலவுலகமல்லாமல் வானுலகும் கருகி, வானயாறும்
வற்ற - ஆகாய கங்கையும் வற்ற - வேனில்வந்து இறுத்தது - வேனிற்
பொழுது வந்து தங்கியது.

     அந்த நாள் - உக முடிவாகிய நாள்; அந்நாளில் வேனில் வந்திறுத்தது
என்றுமாம். நுதல் - நுதற்கண்; ஆகுபெயர். ஆல் : அசை. (23)

     (இ - ள்.) பரிதி நீடு வெங்கரங்கள் - சூரியனுடைய நீண்ட வெய்ய
கிரணங்கள், மண்பிளந்து - நிலவுலகைப் பிளந்து, பிலம் நுழைந்து -
பாதலவுலகிற் சென்று, வரைபிளந்து - மலைகளைப் பிளந்து, நிரைய வாய்
எண்பிளந்து நின்ற பொங்கர் - ஒழுங்குபட்டனவாய் அளவிறந்து நின்ற
சோலைகளின், இலை உகப்பிளந்து - இலைகள் உதிருமாறு வெதுப்பி, மேல்
விண்பிளந்து - மேலுள்ள வானுலகையும் பிளந்து, யாரையும் கண்பிளந்து -
யாவரையும் கண்ணைப் பிளந்து, அழன்று வீசுகானல் - கொதித்து வீசும்
கானல், எங்கும் ஆனது - எவ்விடத்தும் ஆயிற்று.

     எண் பிளந்து - எண்ணைக் கடந்து. இலை உக மரக்கோடுகளைப்
பிளந்தென்றுமாம். கண் பிளந்து என்பது ஒரு சொல்லாய் இரண்டாவதற்கு
முடிபாயிற்று; யாருடைய கண்ணையும் என மாற்றி யுரைத்தலுமாம்.