(இ - ள்.) பிள்ளைப் பேறு அற்ற பாவி உனக்குப் பெருமிதம் ஏன்
- மகப்பேறற்ற பாவியாகிய உனக்குப் பெருமிதம் எதற்கு, என் அருமை நன்
மகனால் அன்றோ - எனது அருமைப் புதல்வனாலல்லவா, நீ இருமையும்
அடைவாய் என்ன - நீ இம்மைப் பேற்றினையும் மறுமைப் பேற்றினையும்
அடைவாய் என்று கூற, பெரிதும் நாண் அடைந்து - மிகவும் வெட்கமுற்று,
மேலைக்கு ஆயினும் பிள்ளைப் பேறு தருதவம் புரிவேன் என்னா - மறு
பிறப்பிலாயினும் மகப் பேற்றினைத் தருதற்குரிய தவத்தினைச்
செய்வேனென்று, தனபதி தவமேல் செல்வான் - தனபதி தவம் புரிதற்
பொருட்டுச் செல்வானாயினன்.

     பெருமிதம் - செருக்கு. புதல்வற்பேறு மறுமைக்கும் காரணமாதலை,

என்னும் பொய்யா மொழியால் அறிக. மேலை - ஈண்டு மறுமை. (5)

     (இ - ள்.) தன் பெருஞ் செல்வம் எல்லாம் - தனது பெரிய செல்வ
முழுதையும், மருமகன் தனக்கே ஆக்கி - மருகனுக்கே உரிமையாக்கி,
அன்பு கொள் மனைவியோடும் - அன்பு கொண்ட தன் மனைவியோடும்,
அருந்தவ நெறியில் சென்றான் - அரிய தவநெறியிற் சென்றனன்; பின்பு
அவன் வரவு தாழ்ப்ப - பின்பு அத் தனபதியின் வருகை காலந் தாழ்க்க,
மருமகன் பெற்ற எல்லாம் - அவன் மருகன் அடைந்த செல்வமனைத்தையும்,
வன்பினால் வழக்குப் பேசி - வலிமையினால் வழக்குரைத்து, தாய மாக்கள்
வௌவினார் - தாயத்தார் வௌவிக் கொண்டனர்.

     வரவு தாழ்ப்ப - நெடுநாள் வாராதிருந்தமையால். வன்பு - வலிமை;
வன்கண்மையுமாம். (6)

     (பா - ம்.) *சார்பிலார் தம்மனோர்க்கோர்.