மழையினைப் பொழிந்து, ஒளி வளர் மதுரை முற்றும் ஒல்லெனக் களைமின்
என்றான் - புகழ்மிக்க மதுரைப் பதி முழுதையும் விரைந்து அழியுங்கள்
என்று கூறினான்.

     பெய்யா - பெய்து. ஒளி - புகழ். ஒல்லென விரைவுக்குறிப்பு. (5)

     (இ - ள்.) மேகம் ஏழும் பொள்ளெனப் புகுந்து - ஏழுமுகிலு
விரைந்து சென்று, பார்தெரிய முந்நீர்ப் பள்ளமும் வற்ற - நிலந் தோன்றக்
கடலின் ஆழம் வற்றும்படி, முற்றப் பருகி - (நீரினை) முடியக் குடித்து, மெய்
கருகி - உடல் கறுத்து, மின்னி - மின்னல் வீசி, தெள் அருந்திசையும் வானும்
செவிடு உற - கண்டு தெளிதற்கரிய திசைகளும் வானும் செவிடு படவும்,
பிலமும் பாரும் விள்ள - பாதலமும் நிலவுலகும் பிளக்கவும், மால்வரைகள்
எட்டும் வெடிபட மேருச்சாய - பெரிய மலைகள் எட்டும் வெடிக்கவும்
மேருமலை சாயவும்.

     பொள்ளென விரைவுக் குறிப்பு;

     என்பது திருக்குறள் முந்நீராகிய பள்ளம் என்னலுமாம். பள்ளமும்
என்பதில் உம்மை உயர்வு சிறப்பு. தெள்ளரும் - எல்லை கண்டு தெளிதலரிய.
மால்வரைகள் - மேருவைச் சூழ்ந்த குலவரைகள். மேகம் ஏழும் வரைகள்
எட்டும் மதுரைக் காண்டத்திற் கூறப்பட்டன; ஆண்டுக் காண்க. செவிடுற,
விள்ள, வெடிபட, சாய என்னும் எச்சங்கள் வருஞ் செய்யுளில் உருமு வீழ
என்பது கொண்டு முடியும். (6)

     (இ - ள்.) ஊழி நாள் வெடிக்கும் அண்ட கடாகத்தின் ஒலிபோல்
ஆர்த்துப் பாழிவான்உருமு வீழ - ஊழிக்காலத்தில் வெடிக்கின்ற அண்ட
கடாகத்தின் ஓசைபோல ஒலித்து வலிய பெரிய இடியேறுகள் விழவும், ஆழி
நீர் ஞாலம் தாங்கும் அரா - கடல் நீராற் சூழப்பட்ட இந்நிலவுலகைத்
தாங்குகின்ற அனந்தன், பணாடவிமணிகள் சிந்தி உடல் நெளிய - ஆயிரம்
படங்களிலுமுள்ள, மணிகளைச் சிதறி உடலை நெளிக்கவும், திக்கில் -
எண்டிசையிலுமுள்ள, சூழிமால் யானை - முகபடாத்தையுடைய பெரிய
யானைகள், நிலை கெடத துணுக்கம் கொள்ள - நிலையழிய நடுக்கங்
கொள்ளவும்.