எனைத்துயிர்க்கு
முறுதியிக பரமென்ப வவைகொடுப்பா
னெல்லாந்
தானாய்
அனைத்துயிர்க்கு முயிராகு மரனென்ப வவனறிவார்க்
கங்கம்
வாக்கு
மனத்துறுமெய்ப் பத்திவழி வருமென்ப வப்பத்தி
வழிநிற்
பார்க்கு
வினைத்துயர்தீர்த் திடவெடுத்த வடிவென்ப தவனடியார்
வேட
மன்றோ. |
(இ
- ள்.) எனைத்து உயிர்க்கம் உறுதி இகபரம் என்ப - எல்லா
உயிர்களுக்கும் உறுதியாவன இம்மை யின்பமும் மறுமை யின்பமும் என்று
கூறுவர்; அவை கொடுப்பான் எல்லாம் தானாய் அனைத்து உயிர்க்கும் உயிர்
ஆகும் அரன் என்ப - அவற்றை அருளுபவன் எல்லாமும் தானாகி
எவ்வுயிர்க்கும் உயிராயுள்ள சிவபெருமான் என்பர்; அவன் அறிவார்க்கு
அங்கம் வாக்கு மனத்து உறு மெய்ப் பத்திவழி வரும் என்ப - அவனை
உணர்வார்க்கு உடலும் உரையும் உள்ளமுமாகிய இம்மூன்று கரணங்களாலும்
செய்யப்படுகின்ற உண்மையாகிய பத்திநெறி உண்டாம் என்பர், அப்பத்திவழி
நிற்பார்க்கு - அவ்வன்பு வினைகளால் வருந் துன்பங்களைப் போக்குதற்கு
எடுத்த வடிவமென்று சொல்லப்படுவது, அவன் அடியார் வேடம் அன்றோ -
அச்சிவபிரான் அடியார்களின் திருவேடம் அல்லவா?
வீட்டினையும்
அடக்கி இகபரம் என்றார். என்ப என்பனவற்றை
அசையென்னலுமாம். அவனறிவார்க்கு, இரண்டனுருபு தொக்கு நின்றது.
அறிதலாவது எப்பொழுதும் சிந்தித்தல், இறைவன் எடுத்த
வடிவெனப்படுவது என்க;
"அறிவரியான்
றனையறிய வாக்கை யாக்கி
அங்கங்கே யுயிர்க்குயிரா யறிவுகொடுத் தருளாற்
செறிதலினாற் றிருவேடஞ் சிவனுருவே யாகும்" |
என்றும்,
"தாபர சங்கமங்க
ளென்றிரண் டுருவினின்று
மாபரன் பூசைகொண்டு மன்னுயிர்க் கருளைவைப்பன்" |
என்றும்
சிவஞானசித்தியார் கூறுவது காண்க. (18)
என்னவிருந்
தலமருவா ளிருக்குமிடத் தவளுள்ளத்
தெண்ணி
யாங்கே
தென்னவனா யிருந்தரசு செய்தபிரா னவட்கருளுஞ்
செவ்வி
நோக்கிக் |
|