ஊதியம் - பேறு. நீதியினால் - நீதியுடன். நினது திருவருளே
வாதவூரராகத் தோன்றிற்றென அவர் பெருமையை வியந்துரைத்தான்.
அருளால் என மூன்றனுருபு விரித்து, அவதரித்து மந்திரியாகிய என விகுதி
பிரித்துக் கூட்டுதலுமாம். (82)

     (இ - ள்.) மாயா விருத்தியினால் மாழாந்து - மாயையின்
விருத்தியினால் மயங்கி, மாதவரை ஆயாது ஒறுத்தேன் - தவசிரேட்டராகிய
வாதவூரரை ஆராயாது ஒறுத்தேன் (அதனால்), நான் அரு நரகத்து ஆழ்ந்து
வீயாமல் - அடியேன் கரை யேறுதற்கரிய நரகத்தின்கண் அழுந்திக்
கெடாமல், இன்று - இப்பொழுது, அனையார் மெய்மை எலாம் தேற்றிய என்
தாயானாய் - அவ்வடிகளின் உண்மைகளனைத்தையும் தெளிவித்த என்
அன்னைபோல்வாய், தண் அளிக்கு தமியேன் செய்கைம்மாறு என் - நினது
குளிர்ந்த அருளுக்கு அடியேன் செயுங் கைம்மாறு யாது (ஒன்றுமில்லை).

     விருத்தி - செய்கை, அவரது மெய்ம்மை அறிந்து வழிபட்டு வீயாமல்
உய்ந்தேன் என்பான் ‘நரகத் தாழ்ந்து வீயாமல் தேற்றிய’ என்றான். (83)

     (இ - ள்.) நின்னை உணர்ந்தவர் - நின்னியல்பினை அறிந்த
முனிவர்கள், வேத நெறி - மறையிற் கூறிய வழியே, வேள்வி செய்து ஊட்டும்
இன் அமுதில் - வேள்வி புரிந்து அதில் உண்பிக்கும் இனிய அவியுணவினும்,
இவள் இடும் பிட்டு கழிசுவைத்தோ - இவ்வந்தி இட்ட பிட்டு மிகவுஞ்
சுவையுடையதோ, எவ்வுயிர்க்கும் மன்னவனே - எல்லா உயிர்கட்கும்
இறைவனே, செம்துவர்வாய் மலர்ந்து அழுது செய்தனை - மிகவும் சிவந்த
திருவாயினைத் திறந்து அமுது செய்தருளினை; அன்னை இலா உனக்கு -
தாயில்லாத உனக்கு, இவள் ஓர் அன்னையாய் வந்தாளோ - இவளோர்
தாயாகி வந்தனளோ.

     மன்னவனே அமுது செய்தனை, இது கழி சுவைத்தோ, இவள்
அன்னையாய் வந்தாளோ என வினை முடிவு செய்க. (84)