முகப்பு
தக்கன் கயிலை செல் படலம்
	8625. கறுவு கொள் நெஞ்சொடு கயவன் அன்று தொட்டு இறைவனை நினைக்கிலன் எள்ளும் நீர்மையான் உறுதலும் சில பகல் உயங்கி இச்செயல் அறிதரும் அயன் முதல் அமரர் தேர்குவார். 55
	8626. மெய்ம் மா தவத்தால் திருத் தக்கு விளங்கு தக்கன் எம்மான் தனை எண்ணலன் ஆவி இழப்பன் வல்லே அம்மா வியாமும் அவன் ஏவலை ஆற்று கின்றாம் நம் ஆர் உயிர்க்கும் இறுவாய் நணுக்கு உற்ற போலும். 1
	8627. ஆனால் இனித் தக்கனை எண்ணலாம் ஆயின் அன்னான் மேல் நாள் அரனால் பெறுகின்றது ஓர் மேன்மை தன்னால் மானாத சீற்றம் கொடு நம்பதம் மாற்றும் என்னா ஓ நாம் இனிச் செய் பரிசு என்று இவை ஓர்ந்து சொல்வார். 2
	8628. ஈசன் கயிலை தனில் தக்கன் எழுந்து செல்ல மாசு ஒன்று சிந்தை கொளத் தேற்றினம் வல்லை என்னில் நேசம் கொடுபோய் அவன் காணின் நிலைக்கும் இச்சீர் நாசம் படலும் ஒழிவாகும் நமக்கும் என்றார். 3
	8629. வேதா முதலோர் இது தன்னை விதியின் நாடித் தீது ஆன தக்கன் தனை மேவி நின் செய் தவத்தின் மா தானவளைச் சிவனோடு மறத்தி போல் ஆம் ஏதாம் உனது நிலைக்கு அம்ம இனையது ஒன்றே. 4
	8630. குற்றம் தெரிதல் அஃதே குணன் என்று கொள்ளில் சுற்றம் ஒருவற்கு எவன் உண்டு துறந்து நீங்கிச் செற்றம் செய் கண்ணும் மகிழ்வு உண்டு இது சிந்தி                                   யாயேல் மற்று உன்னை வந்து ஓர் வசை சூழ் தரும் வள்ளல்                                   என்றார். 5
	8631. முன் நின்று அவர் கூறிய பான்மை முறையின் நாடி என் இங்கு யான் செய் கடன் என்ன இறைவி யோடும் பொன் அம் சடையோன் தனைக் கண்டு அதனை                              போதி என்ன மன்னும் கயிலை வரையே கமனம் வலித்தான். 6
	8632. கான் ஆர் கமலத்து அயன் இந்திரன் காமர் பூத்த வான் நாடர் யாரும் அவண் உற்றிடும் வண்ண நல்கி ஆனாத முன்பில் துணையோர் அகன்று தக்கன் போனான் அமலன் அமர் வெள்ளி அம் பொற்றை                                    புக்கான். 7
	8633. வெள்ளிச் சயிலம் தனில் எய்தி விமலன் மேய நள் உற்ற செம் பொன் பெரும் கோயிலை நண்ணி நந்தி வள்ளற்கு உறையுள் எனும் கோபுர வாயில் சாரத் தள் அற்ற காவல் முறைப் பூதர் தடுத்தல் செய்தார். 8
	8634. கடிக் கொண்ட பூதர் நிரை தன்னைக் கனன்றி யான்                                    முன் கொடுக்கின்ற காதல் மடமான் தன் கொழுந னோடும் அடுக் கின்ற பான்மை இவண் நாடி அறிவன் நீவிர் தடுக் கின்றது என் கொல் எனக் கூறினன் தக்கன்                                    என்போன். 9
	8635. அவ் வாசகம் சொல் கொடியோனை அழன்று நோக்கி மெய் வாயில் போற்றும் பெரும் சாரதர் மேலை ஞான்று மை வாழும் கண்டன் தனை எள்ளினை மற்று நீ ஈண்டு எவ்வாறு அணை கின்றனை சால இழுதை நீராய். 10
	8636. முந்து உற்ற தொல்லை எயின் மூன்றுறை                             மொய்ம்பினோர்கள் நந்து உற்ற வையம் தனைவானை நலிவரேனும் எந்தைக்கு நல்லர் அவர் அன்பில் இறையும் நின்பால் வந்து உற்றது இல்லை எவணோ இனி வாழ்தி மன்னோ. 11
	8637. இறக்கின்ற வேலை இமையோர்கள் தம் இன்னல் நீக்கிக் கறுக்கின்ற நீல மிடற்று எந்தை கருணை செய்த சிறக்கின்ற செல்வம் இசைந்து அன்னவன் செய்கையாவும் மறக்கின்றனை நீ எவன் செய்குதி மாயை உற்றாய். 12
	8638. ஈசன் தனது மலர்த் தாளை இறைஞ்சி ஆற்ற நேசம் கொடு போற்றலர் நம்மொடு நேர்தல் ஒல்லா பாசம் தனில் வீழ் கொடியோய் உனைப் பார்த்தி யாங்கள் பேசும் படியும் தகவோ பவப் பெற்றி அன்றோ. 13
	8639. ஆமேனும் இன்னும் ஒரு மாற்றம் உண்டு அண்ணல்                                     முன்னர் நீ மேவி அன்பில் பணிவாய் எனில் நிற்றி அன்றேல் பூ மேல் உனது நகரம் தனில் போதி என்னத் தீ மேல் கிளர்ந்தால் என ஆற்றவும் சீற்றம் உற்றான். 14
	8640. பல் ஆயிரவர் பெரும் சாரதர் பாது காக்கும் எல் ஆர் செழும் பொன் மணிவாயில் இகந்து செல்ல வல்லான் நனி நாணினன் உள்ளம் வருந்தி அங்கண் நில்லாது மீள்வான் இது ஒன்று நிகழ்த்து கின்றான். 15
	8641. கொன்னாரும் செம் பொன் கடை காக்கும் குழங்கள்                                      கேண்மின் எந்நாளும் உங்கள் இறை தன்னை இறைஞ்சலேன் யான் அன்னாள் எனது மருகோன் இது அறிந்திலீரோ இந் நாரணனும் அயனும் எனக்கு ஏவல் செய்வர். 16
	8642. நின்றார் எவரும் என தொண்டர்கள் நீடுஞாலம் பின்றாது போற்றும் இறையான் பெயர் தக்கன் என்பார் ஒன்றாய் உங்கள் பெரும் பித்தனை ஒல்லை வேவி இன்றா மரபில் பணிந்தே தொழுது ஏத்து கின்றேன். 17
	8643. நில் இங்கு எனவே தடைசெய்த நிலைமை நும்மால் செல்லும் பரிசோ மருகோனும் சிறுமி தானும் சொல்லும் படி அல்லது செய்வது என் தொண்டர் ஆனீர் ஒல்லும் படி ஆற்றுதல் உங்கட்கு உறுதி அன்றோ. 18
	8644. தேற்றாமல் இன்ன வகை சூழ்ந்த நும் தேவை யாரும் போற்றாமல் வந்து பணியாமல் புகழ்ந்து மேன்மை சாற்றாமல் எள்ளல் புரி பான்மை சமைப்பன் என்னா மேல் தான் இழைத்த வினை உய்த்திட மீண்டு போனான். 19
	8645. மீண்டுதன் பதியை எய்தி விரிஞ்சனை ஆதி ஆக ஈண்டு பண்ணவரை நோக்கி என் மகள் ஈசன் தன்பால் பூண்ட பேர் ஆர்வத்து ஒன்றிப் புணர்ப்பது ஒன்று                                 உன்னித் தங்கள் மாண் தகு வாயிலோரால் மற்று எமைத் தடுப்பச்                                 செய்தார். 20
	8646. பின்னரும் பல உண்டு அம்மா பேசுவித்தனவும்                         அவ்வாறு என்னை என்று உரைப்பன் அந்தோ எண்ணினும்                         நாணுக் கொள்வேன் அன்ன ஈங்கு இசைப்பன் ஏனும் ஆவது என் அவர்பால்                         போந்தேன் தன்னை நொந்திடுவது அன்றித் தாழ்வு உண்டோ                         அனையர் தம்பால். 21
	8647. நன்று நன்று என்னை எண்ணா நக்கனை உமையை நீவிர் இன்று முன் ஆக என்றும் இறைஞ்சியே பரவு கில்லீர் அன்றியும் மதித்தீர் அல்லீர் அப்பணி மறுத்தீர் ஆயின் மற்ற நும் உரிமை இன்னே மாற்றுவன் வல்லை என்றான். 22
	8648. கறுத்து இவை உரைத்தோன் தன்னைக் கடவுள் யாரும்                               நோக்கி வெறுத்து எமை உரைத்தாய் போலும் மேலும் நின்                               ஏவல் தன்னின் மறுத்தன உளவோ இன்றே மற்று நின் பணியின் நிற்றும் செறுத்திடல் என்னாத் தத்தம் சேண் நகர் சென்று                               சேர்ந்தார். 23