முகப்பு		தொடக்கம்

127 அரவு அணையாய் ஆயர் ஏறே       அம்மம் உண்ணத் துயிலெழாயே இரவும் உண்ணாது உறங்கி நீ போய்       இன்றும் உச்சி கொண்டதாலோ வரவுங் காணேன்;வயிறு அசைந்தாய்       வன முலைகள் சோர்ந்து பாயத் திரு உடைய வாய்மடுத்துத்       திளைத்து உதைத்துப் பருகிடாயே             (1)