முகப்பு		தொடக்கம்

133 பெண்டிர் வாழ்வார் நின் ஒப்பாரைப்       பெறுதும் என்னும் ஆசையாலே கண்டவர்கள் போக்கு ஒழிந்தார்       கண்ணிணையால் கலக்க நோக்கி வண்டு உலாம் பூங்குழலினார் உன்       வாயமுதம் உண்ண வேண்டிக் கொண்டு போவான் வந்து நின்றார்       கோவிந்தா நீ முலை உணாயே            (7)