முகப்பு		தொடக்கம்

139 வண்ணப் பவளம் மருங்கினிற் சாத்தி       மலர்ப்பாதக் கிண்கிணி ஆர்ப்ப நண்ணித் தொழும் அவர் சிந்தை பிரியாத       நாராயணா இங்கே வாராய் எண்ணற்கு அரிய பிரானே திரியை       எரியாமே காதுக்கு இடுவன் கண்ணுக்கு நன்றும் அழகும் உடைய       கனகக் கடிப்பும் இவையாம்             (2)