முகப்பு		தொடக்கம்

1733 பெற்றார் பெற்று ஒழிந்தார் பின்னும் நின்று அடியேனுக்கு உற்றான் ஆய் வளர்த்து என் உயிர் ஆகி நின்றானை முற்றா மா மதி கோள் விடுத்தானை எம்மானை- எத்தால் யான் மறக்கேன்? இது சொல் என் ஏழை நெஞ்சே (7)