3797 | தகவிலை தகவிலையே நீ கண்ணா தட முலை புணர்தொறும் புணர்ச்சிக்கு ஆராச் சுகவெள்ளம் விசும்பு இறந்து அறிவை மூழ்கச் சூழ்ந்து அது கனவு என நீங்கி ஆங்கே அக உயிர் அகம் அகம்தோறும் உள் புக்கு ஆவியின் பரம் அல்ல வேட்கை அந்தோ மிக மிக இனி உன்னைப் பிரிவை ஆமால் வீவ நின் பசு நிரை மேய்க்கப் போக்கே (2) |
|