முகப்பு		தொடக்கம்

408 வல் எயிற்றுக் கேழலுமாய்       வாள்எயிற்றுச் சீயமுமாய் எல்லை இல்லாத் தரணியையும்       அவுணனையும் இடந்தான் ஊர் எல்லியம் போது இருஞ்சிறை வண்டு       எம்பெருமான் குணம் பாடி மல்லிகை வெண்சங்கு ஊதும்       மதில் அரங்கம் என்பதுவே             (8)