முகப்பு		தொடக்கம்

446 மாணிக் குறள் உரு ஆய       மாயனை என் மனத்துள்ளே பேணிக் கொணர்ந்து புகுத       வைத்துக் கொண்டேன் பிறிது இன்றி மாணிக்கப் பண்டாரம் கண்டீர்       வலி வன் குறும்பர்கள் உள்ளீர் பாணிக்க வேண்டா நடமின்       பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே             (5)