முகப்பு		தொடக்கம்

617 நாணி இனி ஓர் கருமம் இல்லை       நால்-அயலாரும் அறிந்தொழிந்தார் பாணியாது என்னை மருந்து செய்து       பண்டு பண்டு ஆக்க உறுதிராகில் மாணி உருவாய் உலகு அளந்த       மாயனைக் காணிற் தலைமறியும் ஆணையால் நீர் என்னைக் காக்க வேண்டில்       ஆய்ப்பாடிக்கே என்னை உய்த்திடுமின்.             (2)