முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

முதல் ஆயிரம் பெரியாழ்வார் பெரியாழ்வார் திருமொழி
நீராட்டம்
151 வெண்ணெய் அளைந்த குணுங்கும்       விளையாடு புழுதியும் கொண்டு திண்ணென இவ் இரா உன்னைத்       தேய்த்துக் கிடக்க நான் ஒட்டேன் எண்ணெய் புளிப்பழம் கொண்டு இங்கு       எத்தனை போதும் இருந்தேன் நண்ணல் அரிய பிரானே       நாரணா நீராட வாராய்             (1)
152 கன்றுகள் ஓடச் செவியிற்       கட்டெறும்பு பிடித்து இட்டால் தென்றிக் கெடும் ஆகில் வெண்ணெய்       திரட்டி விழுங்குமா காண்பன் நின்ற மராமரம் சாய்த்தாய்       நீ பிறந்த திருவோணம் இன்று நீ நீராட வேண்டும்       எம்பிரான் ஓடாதே வாராய்             (2)
153 பேய்ச்சி முலை உண்ணக் கண்டு       பின்னையும் நில்லாது என்நெஞ்சம் ஆய்ச்சியர் எல்லாரும் கூடி       அழைக்கவும் நான் முலை தந்தேன் காய்ச்சின நீரொடு நெல்லி       கடாரத்திற் பூரித்து வைத்தேன் வாய்த்த புகழ் மணிவண்ணா       மஞ்சனம் ஆட நீ வாராய்             (3)
154 கஞ்சன் புணர்ப்பினில் வந்த       கடிய சகடம் உதைத்து வஞ்சகப் பேய்மகள் துஞ்ச       வாய் முலை வைத்த பிரானே மஞ்சளும் செங்கழுநீரின்       வாசிகையும் நறுஞ்சாந்தும் அஞ்சனமும் கொண்டு வைத்தேன்       அழகனே நீராட வாராய்             (4)
155 அப்பம் கலந்த சிற்றுண்டி       அக்காரம் பாலிற் கலந்து சொப்பட நான் சுட்டு வைத்தேன்       தின்னல் உறுதியேல் நம்பி செப்பு இள மென்முலையார்கள்       சிறுபுறம் பேசிச் சிரிப்பர் சொப்பட நீராட வேண்டும்       சோத்தம் பிரான் இங்கே வாராய்            (5)
156 எண்ணெய்க் குடத்தை உருட்டி       இளம்பிள்ளை கிள்ளி எழுப்பிக் கண்ணைப் புரட்டி விழித்துக்       கழகண்டு செய்யும் பிரானே உண்ணக் கனிகள் தருவன்       ஒலிகடல் ஓதநீர் போலே வண்ணம் அழகிய நம்பீ       மஞ்சனம் ஆட நீ வாராய்             (6)
157 கறந்த நற்பாலும் தயிரும்       கடைந்து உறிமேல் வைத்த வெண்ணெய் பிறந்ததுவே முதலாகப்       பெற்றறியேன் எம்பிரானே சிறந்த நற்றாய் அலர் தூற்றும்       என்பதனால் பிறர் முன்னே மறந்தும் உரையாட மாட்டேன்       மஞ்சனம் ஆட நீ வாராய்             (7)
158 கன்றினை வால் ஓலை கட்டி       கனிகள் உதிர எறிந்து பின் தொடர்ந்து ஓடி ஓர் பாம்பைப்       பிடித்துக்கொண்டு ஆட்டினாய் போலும் நின்திறத்தேன் அல்லேன் நம்பீ       நீ பிறந்த திரு நன்னாள் நன்று நீ நீராட வேண்டும்       நாரணா ஓடாதே வாராய்             (8)
159 பூணித் தொழுவினிற் புக்குப்       புழுதி அளைந்த பொன்-மேனி காணப் பெரிதும் உகப்பன்       ஆகிலும் கண்டார் பழிப்பர் நாண் இத்தனையும் இலாதாய்       நப்பின்னை காணிற் சிரிக்கும் மாணிக்கமே என்மணியே       மஞ்சனம் ஆட நீ வாராய்             (9)
160 கார் மலி மேனி நிறத்துக் கண்ணபிரானை உகந்து வார் மலி கொங்கை யசோதை மஞ்சனம் ஆட்டிய ஆற்றைப் பார் மலி தொல் புதுவைக் கோன் பட்டர்பிரான் சொன்ன பாடல் சீர் மலி செந்தமிழ் வல்லார் தீவினை யாதும் இலரே             (10)