முகப்பு

நாலாயிர திவ்ய பிரபந்தம்

முதல் ஆயிரம் பெரியாழ்வார் பெரியாழ்வார் திருமொழி
காப்பிடல்
191 இந்திரனோடு பிரமன்       ஈசன் இமையவர் எல்லாம் மந்திர மா மலர் கொண்டு       மறைந்து உவராய் வந்து நின்றார் சந்திரன் மாளிகை சேரும்       சதுரர்கள் வெள்ளறை நின்றாய் அந்தியம் போது இது ஆகும்       அழகனே காப்பிட வாராய்             (1)
192 கன்றுகள் இல்லம் புகுந்து       கதறுகின்ற பசு எல்லாம் நின்றொழிந்தேன் உன்னைக் கூவி       நேசமேல் ஒன்றும் இலாதாய் மன்றில் நில்லேல் அந்திப் போது       மதிற் திருவெள்ளறை நின்றாய் நன்று கண்டாய் என்தன் சொல்லு       நான் உன்னைக் காப்பிட வாராய்            (2)
193 செப்பு ஓது மென்முலையார்கள்       சிறுசோறும் இல்லும் சிதைத்திட்டு அப்போது நான் உரப்பப் போய்       அடிசிலும் உண்டிலை ஆள்வாய் முப் போதும் வானவர் ஏத்தும்       முனிவர்கள் வெள்ளறை நின்றாய் இப்போது நான் ஒன்றும் செய்யேன்       எம்பிரான் காப்பிட வாராய்             (3)
194 கண்ணில் மணல்கொடு தூவிக்       காலினால் பாய்ந்தனை என்று என்று எண் அரும் பிள்ளைகள் வந்திட்டு       -இவர் ஆர்?- முறைப்படுகின்றார் கண்ணனே வெள்ளறை நின்றாய்       கண்டாரொடே தீமை செய்வாய் வண்ணமே வேலையது ஒப்பாய்       வள்ளலே காப்பிட வாராய்             (4)
195 பல்லாயிரவர் இவ் ஊரில்       பிள்ளைகள் தீமைகள் செய்வார் எல்லாம் உன்மேல் அன்றிப் போகாது       எம்பிரான் நீ இங்கே வாராய் நல்லார்கள் வெள்ளறை நின்றாய்       ஞானச் சுடரே உன்மேனி சொல் ஆர வாழ்த்தி நின்று ஏத்திச்       சொப்படக் காப்பிட வாராய்             (5)
196 கஞ்சன் கறுக்கொண்டு நின்மேல்       கரு நிறச் செம் மயிர்ப் பேயை வஞ்சிப்பதற்கு விடுத்தான்       என்பது ஓர் வார்த்தையும் உண்டு மஞ்சு தவழ் மணி மாட       மதிற் திருவெள்ளறை நின்றாய் அஞ்சுவன் நீ அங்கு நிற்க       அழகனே காப்பிட வாராய் 6
197 கள்ளச் சகடும் மருதும்       கலக்கு அழிய உதைசெய்த பிள்ளையரசே நீ பேயைப்       பிடித்து முலை உண்ட பின்னை உள்ளவாறு ஒன்றும் அறியேன்       ஒளியுடை வெள்ளறை நின்றாய் பள்ளிகொள் போது இது ஆகும்       பரமனே காப்பிட வாராய்             (7)
198 இன்பம் அதனை உயர்த்தாய்       இமையவர்க்கு என்றும் அரியாய் கும்பக் களிறு அட்ட கோவே       கொடுங் கஞ்சன் நெஞ்சினிற் கூற்றே செம்பொன் மதில் வெள்ளறையாய்       செல்வத்தினால் வளர் பிள்ளாய் கம்பக் கபாலி காண் அங்கு       கடிது ஓடிக் காப்பிட வாராய்             (8)
199 இருக்கொடு நீர் சங்கிற் கொண்டிட்டு       எழில் மறையோர் வந்து நின்றார் தருக்கேல் நம்பி சந்தி நின்று       தாய் சொல்லுக் கொள்ளாய் சில நாள் திருக்காப்பு நான் உன்னைச் சாத்த       தேசு உடை வெள்ளறை நின்றாய் உருக் காட்டும் அந்தி விளக்கு இன்று       ஒளி கொள்ள ஏற்றுகேன் வாராய்            (9)
200 போது அமர் செல்வக்கொழுந்து புணர் திருவெள்ளறையானை மாதர்க்கு உயர்ந்த அசோதை மகன்தன்னைக் காப்பிட்ட மாற்றம் வேதப் பயன் கொள்ள வல்ல விட்டுசித்தன் சொன்ன மாலை பாதப் பயன் கொள்ள வல்ல பத்தர் உள்ளார் வினை போமே             (10)